Sen yoksun ki
gün çingeneler gibi göçebeydi ufukta,
çimenler üzerinde yuvarlandığımız gün, akarsulardı gittikçe kararan boşlukta; sularda yüzünden yayılan tatlı bir hüzün. göğe sessizce yükselen ay on dördündeydi; gece akasya dalında asılı gölgeydi, bahtiyar başlarımız aynı penceredeydi! hala o penceredeyim, lakin sular ölgün; sen yoksun ki, vefasız, sularda ay görünsün. CAHİT SITKI TARANCI |
teşekkürler
|
Bütün Zaman Ayarları WEZ +2 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 18:19 . |
Telif Hakları vBulletin v3.8.4 © 2000-2024, ve
Jelsoft Enterprises Ltd.'e Aittir.