Tarihe sürülen kara leke

[Abudeniz]

Yazar : İBRAHİM AKKAYA
siteadi.com - Tarihe sürülen kara leke Tam 16 yıl geçti uğursuz 2 Temmuz’un üzerinden.
2 Temmuz 1993’te 37 aydınımız Madımak Oteli’nde cayır cayır yakıldı.

2 Temmuz 1993 günü yaşananlar Türkiye’nin tarihine kara bir gün olarak geçti.

Hain planı hazırlayanlar ve destekleyenler hala ellerini kollarını sallayarak aramızda dolaşıyorlar ne yazık ki.

2 Temmuz 1993 Sivaslılar açısından da kara bir gündü.

Sivaslı olmakla övünen Sivaslılar, uzun süre” Sivaslıyım” diyemedi.

Katliam karşısında donup kalan insanlar, Sivas’ta yaşamaktan bile vazgeçti.

Binlerce Sivaslı, kara 2 Temmuz’dan sonra Sivas’ı terk etti.

2 Temmuz’un acısını yüreklerinde duyan Sivaslıların bir bölümü de Antalya’ya yerleşti.

16 yıldır Sivas’a gitmeyen, sılaya dönmeyen Sivaslılar bu kara günün verdiği üzüntü ve utanç yüzünden.

2 Temmuz 1993’te Sivas’ta Madımak Oteli’nde 37 aydının diri diri yakılması, ortaçağ karanlığının devamı olarak algılandı.

Aradan 16 yıl geçti, Türkiye’yi ortaçağ karanlığına, din bezirganlığı yaparak kara bir rejime götürmek isteyenler daha da palazlandı.

Çok acıdır ki bugün ülkenin yönetiminde olanlar da aynı anlayışı, aynı düşünceyi taşıyorlar.

Madımak katliamı, aydınlığa, çağdaşlığa, demokrasiye, hakların kardeşliğine, bir arada yaşama kültürü ve çok sesliliğe yapılan bir saldırı olarak biliniyor.

16 yıl önce 2 Temmuz 1993’te tarihe kara bir sayfa eklendi.

Bu kara sayfada katkıda olanlar, ya da katliama seyirci kalanlar, bugün ne yazık ki demokrasi dersi vermeye kalkışıyorlar.
Madımak’la tarihe sürülen leke, Madımak Oteli’nin kebapçı olarak işletilmesi ile dayanılmaz bir vurdumduymazlığa, aymazlığa dönüştü.

Madımak Oteli’nde yaşananlar ne ilk, ne de son, bundan sonra da bu tür hain saldırılar yapılabilir, aydınlarımız, önderlerimiz sinsi tuzaklarla yok edilebilir.

Önemli olan 2 Temmuz’u unutmamak ve unutturmamaktadır

2 Temmuz 1993’te gerici zihniyetin planladığı hain tuzakla aramızdan ayrılan 37 aydınımız yandılar ama karanlığa da aydınlık oldular.

Ama karanlığa ışık tutmak, bedenlerin ateşlerde külleşmesiyle değil, bilimle, teknikle, akılla olmalı.

Bunun için de geçmişte yaşanan katliamları unutmamalı, unutturmamalıyız.

Böylece katliamların yenilenmesini önlemek mümkün olabilir.

Farklılıkların zenginlik olduğunun bilincini zihinlere kızarsak, hepsinden önemlisi vicdanımızla,geçmişimizle, ayıplarımızla, suçlarımızla yüzleşirsek, ışığı çoğaltır, aydınlık yolculuğunu sürdürürüz.
Sivas’ta Madımak Oteli’nde olduğu gibi insanlık dışı kıyımların vicdanlardan temizlenmesi için bireyler olarak üzerimize düşeni yapmalıyız.

Şunu kimse aklından çıkarmasın ki Sivas’ta Madımak’ta yakılanların tümü Alevi değildi.

Bunun için de Madımak katliamı sadece Alevilerin sorunu değil.

Karanlık bir rejim hayal edenler, cinayetleri için ayrım yapmıyorlar.

Cinayet işlerken de asla vicdanlarının sesine kulak vermiyorlar.

Hem yaştan, her inanıştan, her renkten insan buluşmuştu Madımak’ta..

Gözü dönmüş katiller, gözlerini kırpmadan, vicdanları sızlamadan diri diri yaktılar 37 canı.

Madımak katliamıyla yüzleşmenin, gerçek katillerin bulunması şart.

2 Temmuz’un unutulması halinde farklı kimlik inançtaki her insanın can ve mal güvenliği tehlikede demektir.
Madımak’ın unutulması halinde her bireyin hayatına yönelik tehlikeler devam ediyor demektir.

2 Temmuz 1993’te katledilen 37 canın aziz hatıraları önünde saygıyla eğiliyoruz.

Yeni Madımaklar yaşamamak için 2 Temmuz’un unutulması, unutturulması çabalarına set çekmeliyiz.

Bu katliamla devletin ve toplumun yüzleşmemsini sağlamak çok önemli.

Demokratikleşmeyi savunan güçler gerici zihniyeti, ortaçağ karanlığını getirme düşüncesine saplananlara karşı omuz omuza mücadeleyi sürdürmek zorundalar.
Yarınlarımız için..

Tam bağımsız Türkiye için..

[süleyman58]

Gözü dönmüş katiller, gözlerini kırpmadan, vicdanları sızlamadan diri diri yaktılar 37 canı.






saygıyla anıyoruz ve hiç unutmayacagiz ne bugun ne yarın nede yarından da otee