hayalleri bile farklı!!!!!
 

:( 22 ilde 5 bin yoksul ilköğretim öğrencisine dilekleri soruldu, yürek burkan istekler geld Bu yıl da 22 ildeki 40 ilköğretim okulundan 5 bin çocuğa "Bana biraz kendinden bahseder misin? Bir gün çok paran olsa ne alırdın? Birisi sana bir hediye verse bunun ne olmasını isterdin?" diye sordu. Yoksul çocukların cevabi mektupları, öteki Türkiye'nin aynası oldu...

Annemin gözleri açılsın
Biz beş kişilik bir aileyiz. Babamın işi yok. Çalışmak istiyor ama iş bulamıyor. Annemin gözleri görmüyor. Ama yine de ben onu çok seviyorum. Doktorlar ameliyatla iyileşir demişler. Ama ameliyat ettiremiyoruz. Her gece annemi rüyamda görüyorum, gözleri açılmış, mutluluktan parlıyor.
İlhami Çalışkan (10) - Erzurum

Geç kaldınız, babam öldü
Bana 'Birgün çok paranız olsa ne alırdın' sorusunu sormaya çok geç kaldınız. Çünkü paramız olmadığı için babamı tedavi ettiremedik. Bu nedenle babamı mide kanserinden kaybettik. Yine parasızlık yüzünden annemin şeker hastalığı tedavisini yaptıramıyoruz. Yine de çok param olsaydı annemi tedavi ettirirdim.
Yasin Gündüz (10) - Kayseri

Babam bizi dövmesin
Ben çok iyi bir insanım, annemi çok seviyorum. Babamı sevmiyorum çünkü bizi dövüyor, küfür ediyor. Ben 'Baba bana para ver' dedim, 'Hastayım, defol git' dedi. Ben de ağlaya ağlaya okula gittim ve dersime baktım. Dün un çuvallarını bana taşıttı. Bugün sırtım ağrıyor. Bu kadar.
Merve Levent (8) - Malatya

İşsizler için fabrika alırdım
Bir gün çok param olsa insanlara yardım ederdim. Okul yaptırırdım. Ailemin ihtiyaçlarını alırdım. Bir fabrika yapıp işsiz olanları işe alırdım. Deniz Feneri gibi bir kulüp yapıp insanlara yardım ederdim. Birisi bana hediye alsın istemem, dost kalalım bana yeter. Hediye alsa bile çok pahalı bir hediye istemem.
Sinan Elmas (11) - Şırnak

Zengin olursam taksi alırım
Günün birinde zengin olursam eğer, ilk alacağım şey bilgisayar olacaktır. Daha sonra ev alacağım, taksi alacağım ve daha önemlisi de paranın büyük kısmını da fakirlere bağışlayacağım. Zenginler parasıyla yaşar, fakirler sevgisiyle dünyanın zengini olur.
Eren Zararsız (12)-Yozgat

F-16 pilotu olurum
Hayalim, Türk Silahlı Kuvvetleri'nde F-16 savaş pilotu olup, dosta güven düşmana korku salan, onlarca madalya alan, güçlü kuvvetli korkusuz bir asker olmak. Daha sonra Türk Silahlı Kuvvet-leri'ne, F-35 gibi daha gelişecek savaş
uçaklarına pilotlarımızı eğitmek isterim. Öğrencilerimden birisinin genelkurmay başkanı olmasını isterim.
Yusuf Gülmez (11) - Kahramanmaraş

Dış borçlarımızı öderim
İran'dan Irak'a, Irak'tan da Türkiye'ye geldik. Türkiye'yi ve Atatürk'ü çok seviyorum. Birgün çok param olsa Türkiye'nin dış borçlarını ödemek isterim. Karzan Divari (12) - Çankırı

Babama asgari ücretli iş
Okulumu okuyarak iyi bir meslek sahibi olmak isterim. Ailem ise altı nüfusludur. İki kız iki oğlan, dört kardeşiz. Hayalim, babamın asgari ücretli bir işte çalışıp kimseye yük olmadan bir hayat geçirmemiz. Kendimize ait bir evde kalmak isterdim.
Esra Söyler (11) - Kütahya
:confused: :confused: :confused:

Babam bizi dövmesin
Ben çok iyi bir insanım, annemi çok seviyorum. Babamı sevmiyorum çünkü bizi dövüyor, küfür ediyor. Ben 'Baba bana para ver' dedim, 'Hastayım, defol git' dedi. Ben de ağlaya ağlaya okula gittim ve dersime baktım. Dün un çuvallarını bana taşıttı. Bugün sırtım ağrıyor. Bu kadar.
Merve Levent (8) - Malatya

canım benim ya çok üzüldüm
umarım geç kalmadan onlarında istekleri yerine gelir
emeğine sağlık

onlar çocuk ama daha yürekleri koskocaman,umarım istekleri olur.

:dua: :dua: umarım olur dostlar:dua: :dua:

hepside yürek dağlıyo ama bende mnoocalan gibi en çok merve nin hikayesinden etkilendim............

..okudugumda encok merve uzdu beni..umarim duzelir hersey ya..uff cok uzuldum bilmiyorum ne yazcagimi..tsk.ler paylasim icin

üzücü ama umut verici;)

hepsının ve daha burda hıkayelerı yer almayan bır suru cocugun hıkayelerı cok üzücü ama umut etmelerı cok güzel ZİLAN nın dedıgı gıbı herkes ustune dusen görevı yaparsa isteklerının yerıne getırılmemesı ıcın hıc bır neden yok ortada..

işte ben burada kopuyorum söylenecek çok sözüm sıralanıyor belleğimde bağıra bağıra azad edesim geliyor tüm sözcüklerimi ama susuyorum öfkeleniyorum kızıyorum... yorum yapmakla yapmamak arasında kalıyorum ama susarsam depremler olur içimde biliyorum... ben hepsini gördüm dostlar hepsinin yaşadıklarını daha doğrusu yaşamak zorunda bırakıldıkları hayatı biliyorum belkide bundan bu kadar öfkeleniyorum... onların umutları var bizlerinse dost elleri zilanında dediği gibi herkes üzerine düşeni yaparsa anne babalarını kurtaramadık belki ama bu küçük çocukları kurtarabiliriz o kısır döngüden...