İlk iş…
 

Kasabada büyük bir yangın başlamış. Jandarma ve itfaiyenin çabası yangını söndürmeye yetmemiş, yaklaşamamışlar bile alevlere..

Kasaba halkı artık hangi çareye başvuralım derken, aralarından biri komşu kasabada gönüllülerinin kurduğu bir itfaiye teşkilatını çağırmayı teklif etmiş.. Hemen amatör itfaiye teşkilatını aramışlar…


Aradan 5-10 dakika geçmemiş ki amatör itfaiyeciler eski bir itfaiye kamyonu ile kasislere girip zıplayarak, barikatları yıkarak, kimsenin girmeye cesaret edemeyeceği yangının tam ortasına girip yanan bir ağaca bindirip durmuşlar..

İnmişler kamyondan, dört bir taraflarını çevreleyen alevlere su sıkmışlar. Olağanüstü bir gayret ve resmen ölüme meydan okuyarak yangını söndürmüşler.


Şehir komitesi, düzenledikleri bir törende müthiş bir cesaretle yangının tam ortasına gözlerini kırpmadan girdikleri ve yangını söndürdükleri için 1000 dolar ödül vermiş itfaiyecilere…


Yerel bir gazeteci de itfaiyecilerin başkanlarına sormuş: “Bu 1000 dolarla ne yapacaksınız?” diye…

“Valla!” demiş başkan, “İlk iş şu lanet itfaiye kamyonunun frenlerini tamir ettirmek olacak!…
Gördünüz işte, frene bastık bastık kamyonu durduramadık, daldık salak gibi yangının tam ortasına..!”