Göl Olmak...
Hintli bir yaşlı usta,çırağının sürekli herşeyden şikayet etmesinden bıkmıştı.Bir gün çırağını tuz almaya gönderdi.Hayatındaki herşeyden mutsuz olan çırak döndüğünde,yaşlı usta ona,bir avuç tuzu,bir bardak suya atıp içmesini söyledi.Çırak yaşlı adamın dediğini yaptı ama içer içmez tükürmeye başladı."Tadı nasıl?"diye soran yaşlı ustaya öfkeyle "acı"diye cevap verdi.
Usta kıkırdayarak çırağının kolundan tuttu ve dışarı çıkardı.Sessizce az ilerideki kıyıya götürdü ve çırağına bu kez de bri avuç tuzu göle atıp,gölden su içmesini söyledi.Söyleneni yapan çırak koluyla ağzının kenarından akan soları silerken yaşlı usta aynı soruyu sordu."Tadı nasıl?"genç "ferahlatıcı" diye cevap verdi."Tuzun tadını aldın mı" diye sordu yaşlı adam?genç:"hayır"diye cevapladı.Bunun üzerine yaşlı adam gölün kenarında diz çökmüş olan çıarağın yanına oturarak şöyle dedi:
"Yaşamdaki ıstıraplar tuz gibidir,ne azdır ne de çok.Istırabın miktarı hep aynıdır.Ancak bu ıstırabın acılığı neyin içine konulduğuna bağlıdır.Istırabın olduğunda yapman gereken tek şey,ıstırap veren şeyle ilgili hislerini genişletmektir.Onun için sen de artık bardak olmayı bırak göl olmaya çalış...
(DOSTHANE YAZILAR)ALINTIDIR.
Ben bu yazıyı daha önce okudum,umarım burada değildir.
|
