Anne ve Küçük Çocuğu
 

Küçük kız, kendini bildi bileli annesinden hep güzel bir şefkat görmüş ve ondan duyduğu sözlerle ve davranışlarla, pamuk prensesten daha güzel olduğuna inanmıştı. Küçük kıza göre; nur yüzlü ve badem gözlünün biriydi. Biricik yavrusuydu her zaman. Ama ilkokula başlar başlamaz işler değişti. Kızın arkadaşları onun hiç de güzel olmadığını, hatta ve hatta kızın çirkin bile sayıldığını söylemekteydiler. Küçük kız, önceleri onlara inanmadı çünkü herkes birbirini kıskanır bir durumdaydı.

Fakat bir kaç yılda gerçeklerle yüzleşmişti. Annesinin bir pamuğa benzettiği o yüzü, çiçek bozuğunu andıran bir cilde sahipti. "Badem" dediği gözleri ise biraz şaşıydı. Vücudu ise bir serviyi andırmıyordu. Demek annesi onu aldatmış ve yıllar yılı çekinmeden yalan söylemişti.

Kızın anne sevgisi, bir zaman sonra nefrete dönüştü. Evlenme çağına gelmiş olmasına rağmen onun yüzüne bakan yoktu. Üstelik gözleri, bütün tedavilere rağmen düzelmiyordu. Genç kız, doktorların gizlice yaptığı görüşmelerden kör olacağını anladığında çılgına döndü ve kendisini hâlâ o çocukluk yıllarındaki ifadelerle seven annesinin bu yalanlarına dayanamayıp evi terk etmeye karar verdi. Ama annesi, uzaklarda bir iş bulduğunu söyleyerek daha önce davrandı ve kazandığı paraları bir akrabasına gönderip, biricik kızına bakmasını rica etti. Genç kız bir zaman sonra doktorların dediği gibi kör oldu. Karanlık dünyasıyla tanışmış oldu. Bu süreçte kızın annesini hiç mi hiç merak etmiyordu. Ne de olsa yalancıydı annesi, ölse bile bir kayıp sayılmazdı onun için. Bir gün doktorlar, uygun bir çift göz bulduklarını söyleyerek kızı ameliyat ettiler.

Ama, gözünü açtığında yine aynı yüzü görmekten korkuyordu. Ama kör olmak gerçekten çok zordu. Enazından kimselere yük olmazdı. Genç kız, ameliyat sonunda aynaya baktığında, inanılmaz bir çığlık attı. Karşısında gerçek bir dünya güzeli vardı. Gerçekten de mükemmel bir kızdı gördüğü. Yüzündeki bozuklukların hepsi kaybolmuştu. Çok kemerli olan burnu düzelmis, kepçe kulakları normalleşmiş ve yaban otlarını andıran saçları, dalga dalga oluvermişti. Genç kız, yanındaki orta yaşların üstündeki doktora sevinçle sarılarak: "Sanki bir daha dünyaya geldim!" dedi. "Yüzümde hiçbir çirkinlik kalmamış, estetik ameliyatı siz mi yaptınız?" Yaşlı doktor: "Böyle bir ameliyat falan yapmadık kızım!." diye gülümsedi. Annenin bağışladığı o gözleri taktık. Sen de onun gözünden gördün kendini.."


Bir anne cocugu icin kendini boyle fedakar eder...:bawling:

varmı ana gibisi allah yokluğunu vermesin

güzel öykü emeklerine sağlık sisi