Gökkuşaği çoraplari

ZiLAN · 02-05-2007, 13:56

Bir ilkbahar mevsiminde, ay ışığı vururken geceye, rengarenk bir rüyalar ülkesinde küçük bir kız yaşarmış. Teninin beyazlığından dolayı adını kimse bilmez, herkes onu Bulut diye çağırırmış.
siteadi.com - Gökkuşaği çoraplari Küçük kız her gece odasındaki pencerenin önüne oturur ve yıldızları seyredermiş saatlerce.

Gördüğü pırıltılar ona hayallerindeki palyaçoları , konuşan bebekleri , arkadaş olan kelebekleri çağrıştırırmış. Merak edermiş yıldızların içinde neler olduğunu.
Bulut’un iki tane de yaramaz arkadaşı varmış. Sürekli başlarını belaya soktukları için Bulut onlara hep güzel şeylerden söz eder dururmuş. Ama kötü kalpli arkadaşları onu hiçbir zaman dinlemezlermiş. Üstelik onlar yıldızların küçük birer pırlanta olduğunu düşünür ve her bir yıldızı gökyüzünden toplayıp zengin olmak isterlermiş.
-“Ama bu çok saçma.” demiş küçük kız , “yıldızları alamazsınız. Eğer onları alıp satarsanız gökyüzü ne kadar karanlık olur.” …

Arkadaşları Bulut’a aldırış etmeden yıldızlara ulaşma planları kurmaya başlamışlar hemen. İlkbaharın o güzel, sıcak havasına karşı koyamayan göçmen kuşlar rüyalar ülkesine dönmeye başlamışlar. Kuşları fark eden kötü kalpli çocukların aklına hınzır planlar geliyormuş. Bir gün kuşları yakalayıp kanatlarını kesmeyi kafalarına koymuşlar. “Ancak o kanatlar sayesinde uçabilir ve yıldızlara ulaşabiliriz.” diye düşünüyorlarmış çünkü. Bulut’a bu plana katılıp katılmayacağını sormuşlar. Eğer katılırsa yıldızları aralarında paylaşacaklarmış. Küçük kız böyle bir şeye inanmasa da onlara yardım etmeye karar vermiş. Çünkü yıldızlara ulaştıklarında onların birer pırlanta değil , hepsinin aslında ayrı ayrı birer masal ülkesi olduğunu göstermek istiyormuş arkadaşlarına.

Ertesi gün işe koyulmuşlar hep beraber. Planlar hazırlanmış, tuzaklar kurulmuş kuşlar için. O gün ağlara takılan, taşlara kurban giden kuşların sayısı unutulmuş. Küçük kız hayaline kapıldığı yıldızlara ulaşacak olmanın heyecanıyla öldürmesi gereken kuşları unuttuğunu anımsamış birden. O kadar üzülmüş ki yere düşen kuşları gördükçe , kendisi bir tane bile kuş yakalayamamış bu yüzden. Kötü kalpli çocuklar ise çoktan öldürdükleri kuşların kanatlarını birbirine ekleyip kendilerine dev kanatlar yapmışlar. Bulut o kadar mutsuzmuş ki, bir taraftan zavallı kuşlara acıyor, diğer taraftan da kanatları olmadığı için bu yolculuğa katılamayacağına çok üzülüyormuş.

Kötü kalpli arkadaşları küçük kızı düşünmemişler bile. Bütün bencillikleriyle hazırlıklarını yapmışlar ve o gece yola koyulmuşlar. Bulut evine dönmüş. Her gece yaptığı gibi yine penceresinin önüne oturup, bu kez arkadaşlarının yıldızlara ulaşacakları dakikaları beklemeye koyulmuş. Kendisi ne kadar mutsuz olsa da arkadaşlarıyla birlikte olamadığı için, yine de onların ne kadar yanılmış olduklarını anlayıp, orada çok eğlenceli dakikalar geçireceklerini düşünmek Bulut’u sevindiriyormuş.

Çok geçmeden kötü kalpli çocuklar kollarına taktıkları kanatları çırparak havalanmışlar, bir süre sonra da gözden kaybolmuşlar. Küçük kız sabaha kadar merakla beklemiş dönmelerini fakat ne gelen olmuş ne de giden. Aradan birkaç gün geçmesine rağmen geri dönmemiş kötü kalpli çocuklar. Küçük kız en sonunda dayanamayıp onları aramaya karar vermiş. Hemen yola koyulmuş. Dolaşmadığı yer kalmamış Bulut’un. O kadar çok aramış ki arkadaşlarını sonunda kendi de dolaştığı yolları unutup kaybolmuş. Neden böyle olduğuna bir anlam verememiş küçük kız , sadece kalbinin ne kadar acıdığını hissetmiş o an. Çaresizce bir taşın üzerine oturup ağlamaya başlamış Bulut. Denizin dalgaları küçük kızın hıçkırıklarını alıp çok uzak yerlere götürüyormuş.

Kelebekler küçük kızın sesini duyup gelmişler , başında dolaşmaya başlamışlar, fakat Bulut onları fark etmemiş bile. En sonunda rüzgar küçük kızın hıçkırıklarını yaşlı balıkçının kulübesine kadar ulaştırmış. Teknesine binen ihtiyar adam rüzgarın yardımıyla Bulut’un yanına kadar gelmiş. Küçük kız birden sevinmiş yaşlı adamı gördüğüne, bu yüzden başından geçen her şeyi anlatmış ona . Balıkçı küçük kızı dinlemiş ve sonra da ona ;

-“Benimle gelmelisin Bulut , seni umutlarına kavuşturacak bir yol biliyorum ben.” demiş ve Bulut’u da yanına alıp, denizin derinliklerine doğru birlikte ilerlemişler tekneyle.

İhtiyar adam tüm olan bitenin farkındaymış. Bu yüzden, “yıldızların çok uzak olduğunu ve kuşların onlara ulaşmalarının imkansız oluğunu” söylemiş Bulut’a. Küçük kız inanmamış yaşlı adama. Ama yaşlı adam gerçekten de doğruyu söylüyormuş. Bunun üzerine küçük kız yeniden ağlamaya koyulmuş. Gözünden akan her damla yaş denize düşerken , Bulut’un gözyaşlarına daha fazla dayanamayan yağmur birden yağmaya başlamış. Gülümsemiş yaşlı adam. Kayığının bir köşesinde sakladığı “ eski kırmızı bir kutuyu” Bulut’a uzatmış. Ne olduğunu anlayamamış Bulut, şaşkınlıkla almış kutuyu eline.

-“Bu kutu senin için önemli , onu her zaman yaşamının en kuytu köşelerinde sakla . Eskise de renkleri , üstü asla toz tutmasın , çünkü bu kutunun içinde hayallerine ulaşan yolculuğunda sana eşlik edecek en iyi dostların var.” demiş ihtiyar adam , küçük kıza.
Bir süre sonra yağmurun damlaları bitmiş ve denizin üzerinde oluşan gökkuşağına bırakmış yaşlı adam küçük kızı. Gözleri kamaşmış Bulut’un gördüğü renkler karşısında. Tüm içtenliğiyle yaşlı adama bakıp gülümsemiş. Yaşlı adam çok mutlu olmuş. Elindeki kırmızı kutunun kapağını açmış bulut yepyeni bir hayata doğru yüzünü dönmüşken.

Kutunun içinden bir çift beyaz çorap çıkmış. Bulut çorapları ayağına giyer giymez koşmaya başlamış gökkuşağının üzerinde. O kadar mutlu olmuş ki. Yaşadığı bütün kötü şeyleri unutuvermiş. Yol boyunca gökkuşağının bütün renklerinin içinden geçmiş Bulut. Gerçekten de her bir renk ayrı bir masallar ülkesine sürüklemiş onu. Koştuğu yolun sonsuzluğunu hissederek ilerleyen küçük kız, yaşlı balıkçıya gökkuşağının bin bir çeşit renklerini göndermiş kelebeklerle.

Geçtiği bütün yollarda onun için önemli olan tüm duygularını saklamış Bulut kutusunun içine . Masallar ülkesine ulaştığında düşlediği her şeyin gerçek olduğunu anlamış ve orada devam etmiş yaşamına. Bulut’un ulaşılmaz bulduğu o diyarlarda yaşayan insanlar hep varmış ama oradaki renkler kendini ancak Bulut kadar inançlı olanlara gösterirmiş.

Bulut hayalindeki yaşama kavuştuğunda bunun farkında bile değilmiş. Bu yüzden, tek bir şeye önem vermiş o anki mutluluğuyla. Gökkuşağının üzerindeki maceralı yolculuğu sona erdiğinde Çoraplarını çıkarıp kutusunun içine koymuş yeniden,

Sırf Gökkuşağı renkleri çoraplarından çıkmasın diye…

pınar09 · 02-05-2007, 14:07

ayyy çok güzeldi yaa,emeğine,yüreğine sağlık dostum.

mnoocalan · 02-05-2007, 14:12

zilan emeğine sağlık mükemmeldi sağolasın

maral · 02-05-2007, 14:15

teşekkürler zilan emeğine sağlık

02-05-2007, 13:56	#1
ZiLAN Onursal Dost Üyelik Tarihi: Feb 2007 Mesajlar: 1,415 Tesekkür: 0 41 mesajina 63 kez tesekkür edildi	Gökkuşaği çoraplari Bir ilkbahar mevsiminde, ay ışığı vururken geceye, rengarenk bir rüyalar ülkesinde küçük bir kız yaşarmış. Teninin beyazlığından dolayı adını kimse bilmez, herkes onu Bulut diye çağırırmış. siteadi.com - Gökkuşaği çoraplari Küçük kız her gece odasındaki pencerenin önüne oturur ve yıldızları seyredermiş saatlerce. Gördüğü pırıltılar ona hayallerindeki palyaçoları , konuşan bebekleri , arkadaş olan kelebekleri çağrıştırırmış. Merak edermiş yıldızların içinde neler olduğunu. Bulut’un iki tane de yaramaz arkadaşı varmış. Sürekli başlarını belaya soktukları için Bulut onlara hep güzel şeylerden söz eder dururmuş. Ama kötü kalpli arkadaşları onu hiçbir zaman dinlemezlermiş. Üstelik onlar yıldızların küçük birer pırlanta olduğunu düşünür ve her bir yıldızı gökyüzünden toplayıp zengin olmak isterlermiş. -“Ama bu çok saçma.” demiş küçük kız , “yıldızları alamazsınız. Eğer onları alıp satarsanız gökyüzü ne kadar karanlık olur.” … Arkadaşları Bulut’a aldırış etmeden yıldızlara ulaşma planları kurmaya başlamışlar hemen. İlkbaharın o güzel, sıcak havasına karşı koyamayan göçmen kuşlar rüyalar ülkesine dönmeye başlamışlar. Kuşları fark eden kötü kalpli çocukların aklına hınzır planlar geliyormuş. Bir gün kuşları yakalayıp kanatlarını kesmeyi kafalarına koymuşlar. “Ancak o kanatlar sayesinde uçabilir ve yıldızlara ulaşabiliriz.” diye düşünüyorlarmış çünkü. Bulut’a bu plana katılıp katılmayacağını sormuşlar. Eğer katılırsa yıldızları aralarında paylaşacaklarmış. Küçük kız böyle bir şeye inanmasa da onlara yardım etmeye karar vermiş. Çünkü yıldızlara ulaştıklarında onların birer pırlanta değil , hepsinin aslında ayrı ayrı birer masal ülkesi olduğunu göstermek istiyormuş arkadaşlarına. Ertesi gün işe koyulmuşlar hep beraber. Planlar hazırlanmış, tuzaklar kurulmuş kuşlar için. O gün ağlara takılan, taşlara kurban giden kuşların sayısı unutulmuş. Küçük kız hayaline kapıldığı yıldızlara ulaşacak olmanın heyecanıyla öldürmesi gereken kuşları unuttuğunu anımsamış birden. O kadar üzülmüş ki yere düşen kuşları gördükçe , kendisi bir tane bile kuş yakalayamamış bu yüzden. Kötü kalpli çocuklar ise çoktan öldürdükleri kuşların kanatlarını birbirine ekleyip kendilerine dev kanatlar yapmışlar. Bulut o kadar mutsuzmuş ki, bir taraftan zavallı kuşlara acıyor, diğer taraftan da kanatları olmadığı için bu yolculuğa katılamayacağına çok üzülüyormuş. Kötü kalpli arkadaşları küçük kızı düşünmemişler bile. Bütün bencillikleriyle hazırlıklarını yapmışlar ve o gece yola koyulmuşlar. Bulut evine dönmüş. Her gece yaptığı gibi yine penceresinin önüne oturup, bu kez arkadaşlarının yıldızlara ulaşacakları dakikaları beklemeye koyulmuş. Kendisi ne kadar mutsuz olsa da arkadaşlarıyla birlikte olamadığı için, yine de onların ne kadar yanılmış olduklarını anlayıp, orada çok eğlenceli dakikalar geçireceklerini düşünmek Bulut’u sevindiriyormuş. Çok geçmeden kötü kalpli çocuklar kollarına taktıkları kanatları çırparak havalanmışlar, bir süre sonra da gözden kaybolmuşlar. Küçük kız sabaha kadar merakla beklemiş dönmelerini fakat ne gelen olmuş ne de giden. Aradan birkaç gün geçmesine rağmen geri dönmemiş kötü kalpli çocuklar. Küçük kız en sonunda dayanamayıp onları aramaya karar vermiş. Hemen yola koyulmuş. Dolaşmadığı yer kalmamış Bulut’un. O kadar çok aramış ki arkadaşlarını sonunda kendi de dolaştığı yolları unutup kaybolmuş. Neden böyle olduğuna bir anlam verememiş küçük kız , sadece kalbinin ne kadar acıdığını hissetmiş o an. Çaresizce bir taşın üzerine oturup ağlamaya başlamış Bulut. Denizin dalgaları küçük kızın hıçkırıklarını alıp çok uzak yerlere götürüyormuş. Kelebekler küçük kızın sesini duyup gelmişler , başında dolaşmaya başlamışlar, fakat Bulut onları fark etmemiş bile. En sonunda rüzgar küçük kızın hıçkırıklarını yaşlı balıkçının kulübesine kadar ulaştırmış. Teknesine binen ihtiyar adam rüzgarın yardımıyla Bulut’un yanına kadar gelmiş. Küçük kız birden sevinmiş yaşlı adamı gördüğüne, bu yüzden başından geçen her şeyi anlatmış ona . Balıkçı küçük kızı dinlemiş ve sonra da ona ; -“Benimle gelmelisin Bulut , seni umutlarına kavuşturacak bir yol biliyorum ben.” demiş ve Bulut’u da yanına alıp, denizin derinliklerine doğru birlikte ilerlemişler tekneyle. İhtiyar adam tüm olan bitenin farkındaymış. Bu yüzden, “yıldızların çok uzak olduğunu ve kuşların onlara ulaşmalarının imkansız oluğunu” söylemiş Bulut’a. Küçük kız inanmamış yaşlı adama. Ama yaşlı adam gerçekten de doğruyu söylüyormuş. Bunun üzerine küçük kız yeniden ağlamaya koyulmuş. Gözünden akan her damla yaş denize düşerken , Bulut’un gözyaşlarına daha fazla dayanamayan yağmur birden yağmaya başlamış. Gülümsemiş yaşlı adam. Kayığının bir köşesinde sakladığı “ eski kırmızı bir kutuyu” Bulut’a uzatmış. Ne olduğunu anlayamamış Bulut, şaşkınlıkla almış kutuyu eline. -“Bu kutu senin için önemli , onu her zaman yaşamının en kuytu köşelerinde sakla . Eskise de renkleri , üstü asla toz tutmasın , çünkü bu kutunun içinde hayallerine ulaşan yolculuğunda sana eşlik edecek en iyi dostların var.” demiş ihtiyar adam , küçük kıza. Bir süre sonra yağmurun damlaları bitmiş ve denizin üzerinde oluşan gökkuşağına bırakmış yaşlı adam küçük kızı. Gözleri kamaşmış Bulut’un gördüğü renkler karşısında. Tüm içtenliğiyle yaşlı adama bakıp gülümsemiş. Yaşlı adam çok mutlu olmuş. Elindeki kırmızı kutunun kapağını açmış bulut yepyeni bir hayata doğru yüzünü dönmüşken. Kutunun içinden bir çift beyaz çorap çıkmış. Bulut çorapları ayağına giyer giymez koşmaya başlamış gökkuşağının üzerinde. O kadar mutlu olmuş ki. Yaşadığı bütün kötü şeyleri unutuvermiş. Yol boyunca gökkuşağının bütün renklerinin içinden geçmiş Bulut. Gerçekten de her bir renk ayrı bir masallar ülkesine sürüklemiş onu. Koştuğu yolun sonsuzluğunu hissederek ilerleyen küçük kız, yaşlı balıkçıya gökkuşağının bin bir çeşit renklerini göndermiş kelebeklerle. Geçtiği bütün yollarda onun için önemli olan tüm duygularını saklamış Bulut kutusunun içine . Masallar ülkesine ulaştığında düşlediği her şeyin gerçek olduğunu anlamış ve orada devam etmiş yaşamına. Bulut’un ulaşılmaz bulduğu o diyarlarda yaşayan insanlar hep varmış ama oradaki renkler kendini ancak Bulut kadar inançlı olanlara gösterirmiş. Bulut hayalindeki yaşama kavuştuğunda bunun farkında bile değilmiş. Bu yüzden, tek bir şeye önem vermiş o anki mutluluğuyla. Gökkuşağının üzerindeki maceralı yolculuğu sona erdiğinde Çoraplarını çıkarıp kutusunun içine koymuş yeniden, Sırf Gökkuşağı renkleri çoraplarından çıkmasın diye… Share Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter __________________ Serbest piyasa dostluklar ikilem kıskacında Hüküm sürüyor iktidar Hükümlü olmuşuz Hükmettiğimiz çarkın sahte zarında Her gün, Biraz daha zalimleştiriyor İçimizdeki canavarı Her kuvvet, Biraz daha zalimleştiriyor İçimizdeki şeytanı *DİLİMİN SINIRI DÜNYAMIN SINIRLARIDIR...*

02-05-2007, 14:07	#2
pınar09 Dost Üyelik Tarihi: Jan 2007 Yaş: 37 Mesajlar: 3,610 Tesekkür: 201 173 mesajina 805 kez tesekkür edildi	ayyy çok güzeldi yaa,emeğine,yüreğine sağlık dostum. Share Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter

02-05-2007, 14:12	#3
mnoocalan Dost Üyelik Tarihi: Dec 2006 Bulunduğu Yer: ANKARA Yaş: 48 Mesajlar: 4,240 Tesekkür: 87 113 mesajina 198 kez tesekkür edildi	zilan emeğine sağlık mükemmeldi sağolasın Share Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter __________________ Kayıp kentin güzel insanı Rüzgar esermi sizin oralarda? Ve Umut türküsü söylenirmi Sevda misali? Yada buradan sesimiz duyulurmu Bir SELAM desek dosta...

02-05-2007, 14:15	#4
maral Dost Üyelik Tarihi: Mar 2007 Mesajlar: 1,670 Tesekkür: 3 6 mesajina 8 kez tesekkür edildi	teşekkürler zilan emeğine sağlık Share Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter __________________ Bazen SUSMAK haksıza verilecek en güzel cevaptır...