Dostun Sayfasi - Toprağı Düşlerken...

Uzak dağ köylerinde kaldı bize ait tüm utkular
Bildik bilinmedik tüm demler oralarda kaldı
Göçebe ırmaklara karışıp gitti iklimler
İlişkiler işaretlerle bütünleşip gitti
Flu bri yel esintisine kapıldı gelecek
paletler geçmişin üzerinden geçip gitti..

Tozlu yollara iz bıraktı postallar
Namlular kulaklara ses bıraktı
Rüzgar ardında fırtına bıraktı
Ve çekip gittiler tümü..

Sustu konuşan herşey
Toprak sustu
kuşlar sustu
karıncalar,börtü böcekler
kelebekler,ekinler sustu
taşlar,tavşanlar,yaban domuzlar,dağlar
ve doruklarındaki bulutlar sustular
yıldızlar ve onlara gülümseyen ay
gün,gece,saatler,dakikalar,tümü sustu..

dal ağacın dan koptu
Sessizleşti ağaç
Sessizliğin ağacına
yapışık kaldı sessizce
dondu gözyaşlarımız ağlayamadık
Mistik dağ koyaklarında bıraktık herşeyi
ve ayrıldık..

Geride kaldı patikalar
Geride kaldı akan sular
Geride kaldı uçurumlar ve kınalı taşlar
Yakılmış yanımızdan
arta kalanların tümü orada kaldı
bir sürgün daha yedik
bir vurgun daha
beton yığınlarına sürüldük
betonları üleştirdik
Betondan bir hayalete dönüştük
Zamansızlığa doğru gittik

Topraktan ayrı düştük
Ulaşamaz olduk toprağa
Ve düşerken bir yandan toprağı
bir yandan kokusunu dahi unuttuk