Lalelerin boynunda solan renkler
Kızılcık renginde
Yanaklarına konan buseydi sözlerim Avuçlarımda bir tutam sevgi Varlığın bir soru işaretiydi Rüzgarı avuçlamak gibi sanki Boş bir meydanı andırıyordu hayat İlk kar taneleri düştüğünde Sigara izmaritlerine Mekân dışı kaldırım taşlarına Sessizlik vuruyordu kendini Yaslı duvarların Dünden kalma sloganlarında Çığlık olup yankılanıyor Düşüyordu boş sokakların tenhasına Uğultular birikiyordu yüreğimde Avuçlarken yaşamı Buğday taneleri gibi Acılarımla eziliyordum Gülümsemelerim düşüyordu Kızılını ayaza yitirmiş dudaklarımdan Öldürmüyordu darbeler İnadına gülümsüyordum hayata İliğimde hissederken yeşile çalan hüzünleri Lalelerin boynunda soluyordu renkler Gün akşamı kovalıyor Dizeler konuşuyordu sayfalarda Umuda akarken kızıllar Maviler kalıyordu şiirlerimde Nuray Kara 05 / 12 / 2006 |
paylaşımına sağlık dostum.
|
inadına gülümsüyorum hayata
emeğine sağlık |
Bütün Zaman Ayarları WEZ +2 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 00:11 . |
Telif Hakları vBulletin v3.8.4 © 2000-2024, ve
Jelsoft Enterprises Ltd.'e Aittir.