|
Acıyor...
Mutsuzluktan söz etmek istiyorum
dikey ve yatay mutsuzluktan mükemmel mutsuzluğundan insansoyunun sevgim acıyor biz giz dolu bir şey yaşadık onlar da orada yaşadılar bir dağın çarpıklığını bir sevinç sanarak en başta mutsuzluk elbet kasaba meyhanesi gibi kahkahası gün ışığına vurup ta ötede beride yansımayan yani birinin solgun bir gülden kaptığı frengi öbürünün bir kadından aldığı verem bütün işhanlarının tarihçesi bütün söz vermelerin tarihçesi sevgim acıyor yazık sevgime diyor birisi güzel gözlü bir çocugun bile o kadar korunmuş bir yazı yoktu ne denmelidir bilemiyorum sevgim acıyor gemiler gene gelip gidiyor dağlar kararıp aydınlanacaklar ve o kadar tavrım bir şeyi bulup coşmaktır sonbahar geldi hüzün kış geldi kara hüzün ey en akıllı kişisi dünyanın bazen yaz ortasında gündüzün sevgim acıyor kimi sevsem kim beni sevse eylül toparlandı gitti işte ekim falan da gider bu gidişle tarihe gömülen koca koca atlar tarihe gömülür işte o kadar... Turgut Uyar |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +2 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 12:27 . |
Telif Hakları vBulletin v3.8.4 © 2000-2024, ve
Jelsoft Enterprises Ltd.'e Aittir.