Dostun Sayfasi - Mahzuni'den Veysel'e

Üçyüz onda kadem bastı dünyaya
Başka bir alemde yaşardı Veysel
Yedi yaşta gözü sustu dünyaya
İç gözüyle hakka koşardı Veysel

Şikayet etmedi murada yetti
Rüzgar ile esti, çiçekle bitti
Ne haldir koyunu kurt ile güttü
Böyle bir barışı başardı Veysel

Nice mor dağlarda sümbül düşledi
Bir bostana bin toprağı işledi
Ömür boyu ikiliği taşladı
Özünde fitneyi aşardı Veysel

Bereketti gök yüzünden döküldü
Bulut gibi çok dağlara çekildi
Kara toprak dedi, ona ekildi
Mahzuni Şerif'ten yeşerdi Veysel.