Karanlığı Yarmaya Çalışan Kadın...
Töre Cinayetlerine Kurban Edilen Kadınlarımızın Anısına…
KARANLIĞI YARMAYA ÇALIŞAN KADIN... Kan sıçramış duvarlara Çığlıklar çarpıyor Duyuyorum... acıyla çarpıyor. Karanlığı yarmaya çalışıyor bir kadın Ve gözyaşları damlıyor şehrin yarasına Son bir umutla Kızılcık kanlı ellerini kaldırıp “yardım edin…” diyor. Ben koşuyorum, Koştukça yol uzuyor. Sonra bir adam, Sanki cellâtlık görevini tamamlarcasına Bir kez daha kör kurşunlarını kusuyor; Kustukça, Şehrin sokakları insanlığın anlına uçurum oluyor… Adam kaçıp kayboluyor karanlıkta. Duvarlar kan ağlıyor, Gözümdeki yaşlar gibi… Sonra Kan düşüyor gölgeme, Kızılca kan; Sessizlik oluyor sokakta, Sessizlik büyüyor… Ve sonra Ay ışığı utanıp çekiliyor geceden Kadın masum bir suretin yorgunluğuyla Son sözcüklerini uçuyor dudaklarından. Kadınla gecenin arasına şehir giriyor, Şehirler giriyor… koca şehirler Sol yanımda bir şeyler çırpınıyor Ve karanlığı yarmaya çalışan bir kadın Kendisine biçilmiş anne şefkatiyle gidiyor, Sırat köprüsünden geçmek üzere… Çaresizliğimi sorguluyorum, …dünyayı sorguluyorum Cinayet saatlerinde Ama Kadın geri gelmiyor; Sonra Kan düşüyor gölgeme, Sessizlik oluyor sokakta, Sessizlik büyüyor Ve ay ışığı insanlıktan utanıp çekiliyor geceden Hıdır IŞIK |
Bütün Zaman Ayarları WEZ +2 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 16:02 . |
Telif Hakları vBulletin v3.8.4 © 2000-2024, ve
Jelsoft Enterprises Ltd.'e Aittir.