Dur gitme diyemedim
 

Dur gitme
’Az daha kal’ diyemedi dil
Yeni tanımıştı gül yüzlü kadın adamı
Oysa uzun zamandan beri köz düşmüştü yüreğine
Seviyordu uzaktan uzağa mağrur ve mahcup adam
Yüzünün gülücekleri melhem olmuştu uçarı yüreğime
Bir nefes, sadece bir nefes istemişti
Kokusunu çekmek geçmişti içinden.
Olmadı
Dona kaldı,kaskatı kesildi,eğdi boynunu
Güneşinin önünü kesmişti kap kara bulutlar
Arkasına bakmadan gitti gül yüzlü kadın...


Meğer yasak sevdalara meyletmişti
Yürek işte
Afacan çocuklar misali
Söz dinlemezki düşüp bir yerini kanatmadan
Sonra akan bir kaç damla yaş
Arkasından mağrur ve mahçup bükülen boyun...


Ne olursun dur
’Biraz daha bakayım gül yüzüne’diyemedi, lal olmuştu dil
Ardından bakan buğulu bir çift göz
’Güle güle,yolun açık olsun’diyen bir çift söz
Yine hazan sessizliği
Yine buz kesilen bir yürek...

...............02/11/2011
...............Ahmet MORAN