ülkem dinmeyen bir acının ortak dili

[emrebaran]

ÜLKEM DİNMEYEN BİR ACININ ORTAK DİLİ
siteadi.com - ülkem dinmeyen bir acının ortak dili
ah ülkem
yaralı bir hayvanın çatallı sesi!
algıların kanlı intiharıydın
unutulmuş medeniyetlerin üzerine dökülen
ve aidiyetin, bataklık sineklerinin
zulme duyduğu aşka esir düşerken
halkım, dilini örten sessizlikte kanardı.

ah ülkem
ölümcül bir marazın bulaşıcı yanı!
kana hürmet insanlar karganmış suretlerini
kan tapınaklarına sürerken
bileklerinde dünyayı taşıyan gençlere infaz
gömlekleri giydirirdi ve güneş,
çıktığı yolculukta eceliyle tanışırken
ülkem, beyaz su köpüklerinin tonunda kefenine girerdi.

ah ülkem
dinmeyen acıların ortaklaşmış dili!
çocuksal gülüşleri kör sağır uçurumlara
hep aynı çığlıkların yakıcılığıyla iter acı
ve anneler, kayıp gözyaşlarından akar cumartesiye.
uzat artık ellerini ufkun mavi kuşağına
uzat artık ey ikircik şerbeti ülkem!

ey benim tortusu acı yorganım, ülkem;
baharı öpen dilim olur musun yine?

Hıdır Işık