|
Can Yücel'den Şeçme Şiirler
ÜZERED iyelimki yağmura tutuldun bir gün Bardaktan boşalırcasına yağıyor mübarek, Öbür yanda güneş kendi keyfinde Ne de olsa yaz yağmuru Pırıl pırıl düşüyor damlalar Eteklerin uça uça bir koşudur kopardın Dar attın kendini karşı evin sundurmasına Işte o evin kapısında bulacaksın beni Diyelim için çekti bir sabah vakti Erkenden denize gireyim dedin Kulaç attıkça sen patiska çarşaflar gibi yırtılıyor su ortadan ege denizi bu efendi deniz Seslenmiyor Derken bi dibe dalayım diyorsun İçine çil çil koşuşan balıklar Lapinalar gümüşler var ya Eylim eylim salınan yosunlar Onların arasında bulacaksın beni Diyelim sapına kadar şair bir herif çıkmış ortaya Çakmak çakmak gözleri Meydan ya Taksim ya Beyazıt meydanı Herkes orda sen ordasın Herif bizden söz ediyor bu ülkenin çocuklarından Yürüyelim arkadaşlar diyor yürüyelim Özgürlüğe mutluluğa doğru Her işin başında sevgi diyor Gözlerin yağmurdan sonra yaprakların yeşili Bi de başını çeviriyorsun ki Ben varım CAN YÜCEL ANLADIM Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını, kendimi bulduğumda anladım. Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış, Kendi yolumu çizdiğimde anladım. Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat, okuyarak,dinleyerek değil... Bildiklerini bana neden anlatmadığını, anladım.. Yüreğinde aşk olmadan geçen hergün kayıpmış, Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım... Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden, Neden hiç ağlamadığını anladım... Ağlayanı güldürebilmek, ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş, Gözyaşımı kahkaya çevirdiğinde anladım... Bir insanı herhangi biri kırabilir, ama bir tek en çok sevdiği acıtabilirmiş, Çok acıttığında anladım.. Fakat, hakedermiş sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını, Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler terkettiğinde anladım... Yalan söylememek değil, gerçeği gizlememekmiş marifet, Yüreğini elime koyduğunda anladım.. 'Sana ihtiyacım var, gel ! '' diyebilmekmiş güçlü olmak, Sana ''git'' dediğimde anladım... Biri sana ''git'' dediğinde, ''kalmak istiyorum'' diyebilmekmiş sevmek, Git dediklerinde gittiğimde anladım.. Sana sevgim şımarık bir çocukmuş, her düştüğünde zırıl zırıl ağlayan, Büyüyüp bana sımsıkı sarıldığında anladım... Özür dilemek değil, ''affet beni'' diye haykırmak istemekmiş pişman olmak, Gerçekten pişman olduğumda anladım.. Ve gurur, kaybedenlerin, acizlerin maskesiymiş, Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış, Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım... Ölürcesine isteyen, beklemez, sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi, Beni afetmeni ölürcesine istediğimde anladım... Sevgi emekmiş, Emek ise vazgeçmeyecek kadar, ama özgür bırakacak Kadar sevmekmiş... ISLAK ÖYKÜ Yağmur duasına çıkmış köylüler Aptes almış Göğe el açıp Yedi rekat namaz kılmışlar Üç keçi kesmişler sonra Sana fazla düştü bana az diye Çıngar çıkmış aralarında Tabancalar patlamış Candarma yağmış üzerlerine.. MARE NOSTRUM En uzun koşuysa elbet Türkiye'de de Devrim O, onun en güzel yüz metresini koştu En sekmez luverin namlusundan fırlayarak ... En hızlısıydı hepimizin, En önce göğüsledi ipi... Acıyorsam sana anam avradım olsun Ama aşk olsun sana çocuk, Aşk olsun CAN YÜCEL BU DA ÖYLE BİR AŞK Sırtımda çıplak Islak nefesin Bi gidip bi geliyor Biz senlen yatmıyoruz ki Yaşamıyoruz da Hep yarışıyoruz Sen mi ben mi Önce kim Ölümü öldürecek diye.. CAN YÜCEL ÖZLEDİM SENİ özledim seni... ayrılık yüreğimi uyuşturuyor karıncalandırıyor nicedir. beynimi uyuşturuyor özlemin... çok sık birlikte olmasak bile benimle olduğunu bilmenin bunca zamandır içimi ısıttığını yeni yeni anlıyorum Yokluğun, Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sizi olmaktan çıkıp mütemadiyen bir boşluğa Sabahları seni okşayarak başlamaları aksamları her isi bir kenara koyup seninle baş başa konuşmaları özlüyorum; oynaşmalarımızı, yürüyüşlerimizi, sevimli haşarılığını, çocuksu küskünlüğünü... Nasılda serttin başkalarına karşı beni savunurken; ve ne kadar yumuşak bir çift kısık gözle kendini ellerimin okşayışına bırakırken Gitmeni asla istemediğim halde buna mecbur olduğunu görmek ve sana bunları söylemeden ''git artık'' demek ''beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk kavuşacaksın mutluluğa'' demek sana nede zor seni görmemek ve belki yıllar sonra karsılaştığımızda bana bir yabancı gibi bakmanı istemek senden... yeni bir sevdayı yasakladığım kalbime söz geçirmek.... CAN YÜCEL AKDENİZ YARAŞIYOR SANA Akdeniz yaraşıyor sana Yıldızlar terler ya sen de terliyorsun Aynı ıslak pırıltı burun kanatlarında Hiç dinmiyor motorların gürültüsü Köpekler havlıyor uzaktan Demin bir çocuk havladı Fatmanım cumbadan çarşaf silkiyor yine Ali dumdum anasına sövüyor saatlerdir Denizi tokmaklıyor balıkçılar Bu sesler işte sessizliğini büyüten toprak O sesinin sardunyalar gibi konuşkan sessizliği Hayatta yattık dün gece Üstümüzde meltem Kekik kokuyor ellerim hala Senle yatmadım sanki Dağları dolaştım Ben senden öğrendim deniz yazmayı Elimden düşmüyor mavi kalem Bir tirandil çıkar gibi sefere Okula gidiyor öğretmenim Ben de ardından açılıyorum Bir poyraz çizip deftere Bir ada var sırf ebabil Dönüyor dönüyor başımda Senle yaşadığım günler Gümüş bir çevre oldu ömrüm Değince güneşine Neden sonra buldum o kaçakçı mağarasını Gözlerim kamaşınca senden Ölüm belki sularından kaçırdığım O loş suda yıkanmaktır Durdukça yosundan yeşil Kulaç attıkça mavi Ben düzde sanırdım yıkıntım Örenim alkolik asarım Mutun doruğundaymışım meğer Senle çıkınca anladım Eski Yunan atları var hani Yeleleri bükümlü Gün inerken de öyle Ağaçtan izdüşümleriyle Yürüyor Balan tepeleri Yürüyor bölük bölük can Toplu bir güzelliğe doğru Kadınım Yaraşıyorsun sen Akdenize.. CAN YÜCEL HER SEY SENDE GİZLİ Yerin seni çektiği kadar ağırsın, Kanatların çırpındığı kadar hafif.. Kalbinin attığı kadar canlısın, Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç... Sevdiklerin kadar iyisin, Nefret ettiklerin kadar kötü.. Ne renk olursa olsun kaşın gözün, Karşındakinin gördüğüdür rengin.. Yaşadıklarını kar sayma: Yaşadığın kadar yakınsın sonuna; ne kadar yaşarsan yaşa, Sevdiğin kadardır ömrün.. Gülebildiğin kadar mutlusun. Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin Sakın bitti sanma her şeyi, Sevdiğin kadar sevileceksin. Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın. Bir gün yalan söyleyeceksen eğer; Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın. Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret, Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın. Unutma yagmurun yağdığı kadar ıslaksın, Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak. Kendini yalnız hissetiğin kadar yalnızsın Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü. Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin.. İşte budur hayat! İşte budur yaşamak, Bunu hatırladığın kadar yaşarsın Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun Çiçek sulandığı kadar güzeldir, Kuşlar ötebildiği kadar sevimli, Bebek ağladığı kadar bebektir. Ve herşeyi öğrendiğin kadar bilirsin, bunu da öğren, SEVDİĞİN KADAR SEVİLİRSİN... Can Yücel http://img95.imageshack.us/img95/9830/canycel5tq.jpg KIZILBAŞ Hic mi sabah görmedik yani! Böyle yesil gökyüzü mü olurmus! O karpuzu hangi dürzü asti oraya? Vur bicagi parmakliklar arasindan Ki yarilsin cil-cubuklu kabugu catirdaya catirdaya !... Vur pence-i Ali´deki semsir askina! Vur ki ciksin ciksin gayri ortaya Koyu yesil hapislere sigmayan Kan-davali Delikanli Kizilbas !... Can YÜCEL İŞÇİ MARŞI Hava döndü işçiden işçiden esiyor yel Dumanı dağıtacak yıldız-poyraz başladı Bahar yakın demek ki mevsim böyle kışladı Bu fırtına yarınki sütlimanlara bedel Hava döndü işçiden, işçiden esiyor yel Tekliyor işte çağın çarkına okuyan çark Ve durdu muydu birgün bu kör, avara kasnak Bir zincir yitirenler bir dünya kazanacak Sen de o dünyadansın sınıfın bil safa gel Hava döndü işçiden, işçiden esiyor yel Köylükler uykusunda döndü dönüyor sola Güne bakıyor bebek büyüyen yumruğuyla Başaklar gövderdi bak başkoydular bu yola Şaltere uzanıyor allaha açılmış el Hava döndü işçiden, işçiden esiyor yel POETİKA Yalnızlığı sevmiyorum Yalnız kim ola ki Kendim... Kendimin kendini sevmiyorum Kediler hariç... Kahve ocakçısı olacaktım ben Tuttum kavlimi Yazdıklarımsa hep nafile Hep nişanlı angaje ısloganlı Can, diyorlar, bir kahve yap şu dümenin ağzına Kallavi olsun! Bende yoksa kahve, yemişçiden tedariklenip Ve cazveyi ateşe sürüp, üstüne yemeni, şekerini Taşırmadan pişiriyorum Biliyorum, bilmez miyim bu kahve ocağınnan Ocağımızı bucağımızı Isıtamayacağımı! İşte onun içinde de içim titreyerek Cezvenizi sürüyorum ateşe İTİRAF Nahide Hanım söyledi yine Neden babama yazmışım da anama şiir döktürmemişim Kaç kere yazdım cebimden uçup gittiler Ben onyedi yaşında beni yıkayan Anneme şiir yazacak kadar şair değilim GÖTÜMSER Gün gidiyor limoni, bana kalsa da nezle Sümüklü deniziyle, bulut mendilleriyle Hapşırdı hapşıracak burnu morarmış Kıble, Yaşıycağız demek ki bir eyyam daha böyle Dün gidiyor limoni, mükedder filleriyle CAN'IN MEZARTAŞI'NA İstenmeyen o rüyanın parçasıydım Hani güneş hani aydım Aymazoğlu bir sarhoştum Kimi dolu kimi boştum Tüm maratonlarda koştum Koşumların atmış hergele Tavla oynar zarı gele Ne met ne de cezir Anam ağlar gide gide Basurumdan başlar bezir Taşındaydı nazım bezir Bir Sultan'dan beri yesir Serilmiş altına hasır Orhan gibi müzmin nasır Yıktın mıydı yerle yatır Kalktı mıydı İsa Musa Bazan uzun bazan kısa Şeytan ileydi dünür Kamışında bir mühür Dövmeyinen dövülmüşnen Dağa çıkmış gümüşliylen Çıktı mıydı lamülahe Her yanı dağdan lale İndi miydi bir lekeyle İne çıka ine çıka Şiiri pençe sırtın yaka Bu dünyaya baka baka Zeynep'le aşktan Ayşe Can olduğundan nâşe Kar yağdığından meşe Bakmayın bu gebeşe Çıktıysa da arşa Dikiynen kaşağnan Kabirine mezarına N'olur arazozla işe Sonra çocuklarınki Gençlerinki Tekel İşçilerininki Sonra, ellerin elleri... Ne kadar çok elimiz oldu, baksana, Tutuşa tutuşa Bir orman yangını gibi AL BİR UZUN HAVA Çekirgeydi Raşko’nun elindeki güvercin Raşko’da mengeneydi, bu beynimizde kalsın! Çekmişler ıstor diye muhribin dumanını Böyle aşk, böyle barış, Allah belamı versin! Bugün kitabım verdim tek pedal matbaaya Bu yol beni götürür sağlam Selimiye’ye Ağlıyorsam gözyaşım iki gözüme dursun Vermişim ben canımı al-uzun bir havaya ARKAMDAN KONUŞMASINLAR DİYE Her Donkişotun bir yeldeğirmeni vardır Benim ki Heybeli’de Yarı yarıya yıkık Üstünde Kırmızı üstüne beyaz beyaz harflerle Kocaman TÜRKİYE HALK BANKASI Yazılı Vallahi billahi de Beş kuruş almadım o reklam için YARADANA KURBAN Tırnakları uzuyor İstanbul'un Kirli bir masmavi Ama ne kadar yaraşıyor yarabbi Bu tırnaklar bu deli parmaklara Ve ortayla işaret arasında mütemâdi bir cigara Giderek minareler oluyorlar Yaşıl bir köprüye rastladım demin Bir diyeceğim yok dedi martılara Başımı döndürmeseler Başımı döndürmeseler böyle Ben de dedim ki Allah'a Feriştâhın gelse yaradamaz bu güzelliği Sen bir turistsin amcabey ! Duvarda asili diplomalar insani insan yapmaya yetmez. Bilmelisin ki ... Ask kelimesi ne kadar çok kullanilirsa, anlam yükü o kadar azalir. Bilmelisin ki ... Karsindakini kirmamak ve inançlarini savunmak arasinda çizginin nereden geçtigini bulmak zor. Bilmelisin ki ... Gerçek arkadaslar arasina mesafe girmez. Gerçek asklarin da! Bilmelisin ki ... Tecrübenin kaç yasgünü partisi yasadiginizla ilgisi yok, ne tür deneyimler yasadignizla var. Bilmelisin ki ... Aile hep insanin yaninda olmuyor. Akrabaniz olmayan insanlardan ilgi,sevgi ve güven ögrenebiliyorsunuz. Aile her zaman biyolojik degil Bilmelisin ki ... Ne kadar yakin olursa olsunlar en iyi arkadaslar da ara sira üzebilir. Onlari affetmek gerekir. Bilmelisin ki ... Bazen baskalarini affetmek yetmiyor. Bazen insanin kendisini affedebilmesi gerekiyor. Bilmelisin ki ... Yüreginiz ne kadar kan aglarsa aglasin dünya sizin için dönmesini durdurmuyor. Bilmelisin ki ... Sartlar ve olaylar, kim oldugumuzu etkilemis olabilir. Ama ne oldugumuzdan kendimiz sorumluyuz Bilmelisin ki ... Iki kisi münakasa ediyorsa, bu birbirlerini sevmedikleri anlamina gelmez. Etmemeleri de sevdikleri anlamina gelmez. Bilmelisin ki ... Her problem kendi içinde bir firsat saklar. Ve problem, firsatin yaninda cüce kalir. Bilmelisin ki ... sevgiyi çabuk kaybediyorsun, pismanligin uzun yillar sürüyor. Can yucel bağlanmayacaksın bir şeye, öyle körü körüne."o olmazsa yaşayamam." demeyeceksin. demeyeceksin işte. yaşarsın çünkü. öyle beylik laflar etmeye gerek yok ki. çok sevmeyeceksin mesela. o daha az severse kırılırsın. ve zaten genellikle o daha az sever seni, senin o'nu sevdiğinden. çok sevmezsen, çok acımazsın. çok sahiplenmeyince, çok ait de olmazsın hem. çalıştığın binayı, masanı, telefonunu, kartvizitini... hatta elini ayağını bile çok sahiplenmeyeceksin. senin değillermiş gibi davranacaksın. hem hiçbir şeyin olmazsa, kaybetmekten de korkmazsın. onlarsız da yaşayabilirmişsin gibi davranacaksın. çok eşyan olmayacak mesela evinde. paldır küldür yürüyebileceksin. ille de bir şeyleri sahipleneceksen, çatıların gökyüzüyle birleştiği yerleri sahipleneceksin. gökyüzünü sahipleneceksin, güneşi, ayı, yıldızları... mesela kuzey yıldızı,senin yıldızın olacak. "o benim." diyeceksin. mutlaka sana ait olmasını istiyorsan birşeylerin... mesela gökkuşağı senin olacak. ille de bir şeye ait olacaksan, renklere ait olacaksın. mesela turuncuya, yada pembeye. ya da cennete ait olacaksın. çok sahiplenmeden, çok ait olmadan yaşayacaksın. hem her an avuçlarından kayıp gidecekmiş gibi, hem de hep senin kalacakmış gibi hayat. ilişik yaşayacaksın. ucundan tutarak... |
can yuceli cok severim cok sagol memoli siirler icin
|
cok anlamı olmuş arkadaşım çok güzel olmuş teşekkürlerr.......
|
eline saglik memoli
|
tek kelime ile harika, ellerine saglik
|
ellerine saglik memoli
guzel paylasim |
yüreğine sağlık memoli,harika paylaşım
|
teeşekkürler
|
teşekkürler
|
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +2 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 03:05 . |
Telif Hakları vBulletin v3.8.4 © 2000-2024, ve
Jelsoft Enterprises Ltd.'e Aittir.