Hep seni bekledim
 

Yüzümün bu kadar aydınlık olmasının nedeni ne biliyor musun?
Neden bu kadar içten gülüyorum?
Yaşamdan bu denli keyif almamın nedeni ne?
Kendime baktığım zaman seni görüyorum artık.
Seni gördükçe yenileniyorum, mutlu oluyorum, keyifleniyorum.
Hep seni bekledim ben, seni aradım.
Başka yüzlere sen diye baktım.
Başka kollara sen diye sarıldım.
Herkesi sen sandım.Ama; yanıldım
Senin gibi olmazdı hiçbiri
Ne gülüşleri sendin, ne gözleri
Onlar sadece birer suretti.
Ruhu, ateşi, yüreği, olmayan birer suretti.
Kızdım kendime
Seni yeterince aramadığım için suçladım kendimi.
Yoruldum aramaktan, kabuğuma çekildim, SUSTUM!
Gecelerimi yıldızsız kıldım, gözlerimi ışıksız.
Her mevsim seni yaşadım
Yağmur olup ıslattın beni, kar olup üşüttün.
Sonbaharda ağaç olup yapraklarını döktün üzerime
Baharda çiçek olup açtın bahçemde
Yazın güneş olup ısıttın beni
Kadeh kadeh içki oldun, içtim.
Şarkılarda ezgi oldun, dinledim.
Bana bakıp ‘Ne oluyor sana ?’ diyenlere cevap bile vermedim.
Seni unuttuğumu, artık aramadığımı sansınlar istedim.
Güldüm! Gülüşümle aldattım onları.
Seni yaşamaktan vazgeçmedim oysa,
Uzaktaydın sen ama içimdeydin de!
Beni izliyordun biliyordum.
Seni göremesem de orada bir yerlerde bana baktığını biliyordum
Sana sakladım içimdeki sonsuz sevgiyi
Yüreğimdeki heyecanı, gözlerimdeki yeşili, dudaklarımdaki ateşi,
Ellerimdeki titremeyi.küçük dokunuşları sana sakladım.
Ve bir gün çıktın karşıma
Şimdi seni bulduğum içindir bu çocukluğum
Seni bulmanın coşkusudur bu içimden dışarıya taşan,
Yepyeni bir hayatın başladığını biliyorum.
Ve bu hayatın içinde vazgeçilmez kıldığım tek şeyin;
Sen olduğunu da…..

Mehmet COŞKUNDENİZ

emeğine yüreğine sağlık dostum.