ALLAH(c.c.) BİR'DİR ..

[SierNacobi]

Ölüm köyüne yaklaşırken adım adım, her gün,
siteadi.com - ALLAH(c.c.) BİR'DİR ..
Geleceği umutlar sarmış,

Geçmişe saklanmış koca bir dün,

Nedir bu mutluluk,

Gönlümüzü esir almışken sonsuz hüzün,

Bahar gelmesin Rabbim,

Müstehaktır bize her dem güzün,

Ahh Rabbim,

Çok meşgûlüz yalan hayatla,

Senin behşettiğin hayatı senden sakınıyoruz,

Gözlerimize perde çekilmiş sanki,

Çaresizce etrafa bakınıyoruz,

Olmayınca istediklerimiz, neden sitem edip, yakınıyoruz,

İçimizdeki iyilikleri öldürüp, şeytanın maskesini takınıyoruz,

Ahh Rabbim,

Sen bize bu kadar yakınken, nedir bizdeki bu uzaklık,

Yaşamı bu kadar sahiplenirken, neden ölüme yabancıyız,

Ölümden korkmuyorum derken, nasıl bir yalancıyız,

Halbuki, ölüm korkusu dolaşmıyor mu her nefeste kanımızda,

Boşluğa düştüğümüzde Rabbim, Sen değil misin yanımızda,

Senin kudretini nasıl inkar edelim, toprak kokan canımızda,

Oysaki zikretmiyor mu gönlümüz Seni,yaşamdaki her anımızda,

Gühankârım Rabbim,

Yalnız sana sığınır, yalnız sana yalvarırım,

Dara düşünce, nereye giderim,

Yalnız senin kapına varırım,

Kapanır gözlerim,

Diz çöküp, secdeye vurur dizlerim,

Bitkinim, yorgunum, perişanım,

Yalnız senin lütfunu izlerim,

Bu günahkâr kulunu bağışlar mısın bilmem,

Ama ben yalnız seni özlerim,

Belkide layık değilim mağfiretine,

Ama ne olur Rabbim,

İmanla kapansın gözlerim,

Ölüm gelince gönül kapıma,

’Allah birdir’ olsun, dilimden çıkan son sözlerim,
...............
........SİER NACOBİ........

[Corumlu]

Insan; Yaratilis (varolus)daki amacini bilmeyince ,
siir'deki saydigimiz gercekte fazla degeri olmayan bos heves ve zevklere (nefis) Onem veriyor, çunku insana bunlari ogreten yine insan
Yine insan'i kendi egolari için baska insan'i (lari) kullaniyor.

Olmek yok olmak, insanin en buyuk korkusu ve insan korku ile yasamamak için bu duyguyu dusunmek hatirlamak ve aklina getirmek istemeden yasamina bir sekilde devam ediyor.

Ve yine insan (din tacirleri) insani kullanmak için insanin içine olum + Cehennem + Allah korkusu (tehdit) salarak insanlari bir yerlere çekmeye insani kolelige bilmedigi anlamadigi bir seylere itaat etmeye çalisiyor.


Ama insan ne kadar korksada olumden, cehenemden, Allah'dan bildiginden anladigindan fazla ileri gidemiyor hata uzerine hata yapiyor
sevmek kollamak yerine nefreti riyakarligi, yasatmak yerine oldurmeyi, çalismak uretmek yerine hirsizligi yok etmeyi, gunu degerlerdirmek yerine ani kurtarmayi seçiyor.

Halbuki insanlara Allah korkusu degil sevgisi asilansa insanlari yaratilisdaki gercek amaci anlatilsa insanlarin yasadiklarinin hissediklerinin ne oldugu ogretilse kolelige cahillige suruklenmese birakilsa insan gonlundeki Allahini kendi bulsa.

Yarataninda ve o cani alaninda yine sadece Allah olabilecegi ve kulunun yarataninin yerini alamayacagini bizim yaratilisimizda bir amacimiz oldugunu bu amaca biz butun insanlar butun canlilarla ve tumune evren diyorlar birlikte ulsacagimiz anlatilsa inaniyorumki siir' de bahsi gecen bir cok bir cok olasilikda olmaz, Insan; Olumu arzular, ozler (bunada vuslat diyorlar kim istemez vuslati tatmayi yar'e kavusmayi)ve o gun gelmeden daha cok ve bilerek severek çalisir.


Keske siir'de caresizlik Olum korkusu, Allah korkusu Insani kuçultucu kelimeler yerine, Allah sevgisi ve yasam Felsefesi olsaydi...