Dostun Sayfasi - Dünya Guzelim Benim :(((

Delikanlı, Erzurumda üniversite okuyordu. Kız ise Antalyada rehber.
Kader onları bir İnternet oyun sitesinde karşılaştırdı. Briç oynarken başlayan yazışmalar esprilere dönüştü. Şakaları, sohbetleri, şiirleri, düşünceleri onları birbirlerine iyice yaklaştırdı.
Artık oyun sitesi onlar için buluşma yeri olmuştu. Başka kimseyi gözleri görmüyordu. Hatta oynadıkları oyun da onlar için sadece bir araçtı;
gönül sohbet ister, briç bahane demişti delikanlı.
O kadar uyumluydular ki, aralarında herhangi bir anlaşma olmamasına rağmen, tek kelime özel soru sormadılar.
Beraberlikleri üçüncü ayını doldurduğunda hâlâ hangi şehirde yaşadıklarını, ne iş yaptıklarını bile bilmiyorlardı.
Sadece ilk tanıştıklarında delikanlı şöyle yazmıştı:
İsmini sorsam nasılsa başka birşey söyleyeceksin; onu alabilir miyim?
Haklısın. Ben de gerçek ismini sormayacağım; sen bana Dilek diyebilirsin.
Ben de Erdoğan olayım bari.
xxx
Dilek, turist gruplarıyla bazen Anadoluyu dolaşıyor, bazen yurt dışına gidiyordu.
Erdoğan için zor dönemler oluyordu bunlar.
Gerçi kız, ilk fırsatta İnternete giriyor ve hemen buluyordu delikanlıyı. Ama, evindeki gibi uzun süreleri olmuyordu.
Sohbetleri her an kesilebiliyordu Dilekin ani ayrılmaları yüzünden.
xxx
Aşklarını birbirlerine ilan ettikleri günlerde delikanlı, hiç olmazsa email yoluyla fotoğraf istedi kızdan.
Anlaşmayı bozmak yok, diye yazdı kız. Ne resim, ne ses. Böyle gidecek.
Erdoğan
Nereye kadar?
Dilek
Ölene kadar.
Hiç evlenmeyecek miyiz örneğin, diye yazdı utana sıkıla Erdoğan.
Dilek şöyle cevapladı
Evlenebiliriz kuşkusuz. Ama biz sevgimizi eyleme geçirmedikçe bu yazışmalarımız evliyken de sürebilir
Hayret. Sen önündeki hayatta bana hiç yer açmıyorsun! Ben, bizim evliliğimizden bahsediyorum.
Bunlar bugünün konuları değil. Büyüyü bozma. Birbirimizden çok uzaklarda bir yerlerde de olabiliriz.
xxx
Satırlarda dolu doyum yaşanan bu sevgi tam birbuçuk yıl sürdü.
Erzurumda üniversite öğrencisi delikanlı ile Antalyada turist rehberi kızın, birbirleri hakkında hiçbir şey bilmeden, sormadan yaşadıkları bu ilişki, ondokuzuncu ayına girerken, ağzı açılmış balon gibi yavaş yavaş sönmeye başladı.
Ne olduğunu ikisi de bilmiyordu üstelik.
Sıradan ve ortalama yazışmalarının bir yerinde kız büyük harflerle sordu
NE OLDU BİZE ERDOĞAN?
Uzun bir süre yazmadı delikanlı.
Sonra, karşı soruyla kurtulmaya çalıştı:
Sence?
Bu konularda kadınların daha yürekli olduğu gerçeği bir kez daha kendini gösterdi
Bak, dedi Dilek. Bir gün böyle üzücü bir geleceğin bizi beklediğini ikimiz de biliyorduk. Ben.Bir turist grubuyla iki günlüğüne bir Anadolu şehrine gittim. (Bu arada mesleğimi de öğrenmiş oldun Evet, rehberim.) Hava güzeldi Havuzbaşı diye güzel bir yer vardır orada, gidip boş boş oturdum. Fıskiyeyi seyrettim. Yanıma bir erkek gelip oturdu böyle başladı.Özür dilerim senden.Kader bu. Sakın üzülme.Ta başında dediğim gibi seninle ömür boyu yazışırız yine.
Delikanlı, kelimelerini bir an önce karşı tarafa ulaştırmak için öyle hızlı yazıyordu ki, neredeyse tuşları kıracaktı. Heyecandan çoğu kelimeyi yanlış yazmıştı zaten:
Evet sevgilim evet! Kader bu. Sen miydin o dünya güzeli??? Demek birbirimizi, birbirimizle aldattık! İnternetten çıkıp hemen telefon ediyorum sana Ebru!