Eve Dönüş

[promethus]

Eve dönüş; Ömer Uğurun yazıp yönettiği , başrollerini M.Ali Alabora ve Sibel Kekil'inin paylaştığı, 12 eylül dönemini konu alan çok kaliteli bir flim..
siteadi.com - Eve Dönüş Devletin o günkü baskıcı, despot ve faşizan yüzünü çok iyi yansıtan ve son karede bügün hala o rejimle yönetildiğini söyleyen cümleleriyle bu dönemimde o dönemden pek farklı olmadığını gösteren bir flim..
M.Aliden boyle bir perfonsman beklemiyodum kendini aşmış diyebilirim, iyi oynamış diyebilirim..
Sbel Kekilli gereksiz bir ayrıntı gibi kalmış orda, üst düzey bir oyunculukta sergilemiyorda.
En önemli kişi Altan Erkeli yine çok başarılı bir iş çıkarmış, işin hakkını vermiş diyebilirim..

[Corumlu]

hepsi guzelde film nerde dostum

[bager]

İlk önce Çorumlu arkadaşa cevap: Film sinemalarda gösterimde...

[bager]

www.gelawej.org'dan Ferhat Sağnıç'ın yazısı



Eve Dönüş mü? Darbecileri Aklamak mı?

Şu anda Türkiye ‘de vizyonda olan ama sinema seyircisine pek hitap etmeyen, sadece On Iki Eylül askeri bürokratik darbesinden etkilenen, acı çeken, sürgün edilen, yakını kaybeden 78’ler ve 68’ler kuşağının ilgi odağı olan “Eve Dönüş” filmini ben de zaman ve para harcayarak, Ankara 78’lilerden oluşan 50 kişi ile filmi izlemeye gittim.

Film özellikle On İki Eylül askeri bürokratik darbesini mazur gören, askerin işkenceci olmadığını, işkencenin sadece polisler tarafından ve hatta ayyaş polisler tarafından yapıldığını, zaman zaman o ayyaş polislerin ailelerine düşkün birer aile babası olduğunu gösteren ,askeri de aklayan, elinde kan bulunan On İki Eylül darbecilerini bilinçli olarak aklandığını tanık oldum. Devrimcileri suçlu sıradan halkı suçsuz, On iki Eylül’ün sadece suçsuzları tutukladığını birçok insanı mağdur duruma getirdiğini gösterip birkaç tane işkence çeşidini üstü kapalı göstererek Türkiye’de işkencelerin ne kadar sistemli olduğunu göz ardı etmenin hesabı içerisinde olan yönetmen Ömer Uğur; cop sokmalardan kurt köpeklerinin saldırtılmasından bilinçli olarak aç bırakılmasından, tecavüzlerden kundaktaki çocukların işkence yapılmasından hiç söz etmediği gibi falaka, cereyan, askı ve tazyikli su işkencelerini de en basit şekilde anlatması; On iki Eylül darbecilerini aklamanın dışında herhangi bir amaca hizmet etmediğini film bize göstermiştir. Bu ülkede Türk devrimcilerine yapılan işkenceleri mazur görmek devrimcileri suçlu göstermek, hatta devrimcileri sıradan halka iftira ettiğini göstererek kamu oyunda devrimcilerin kötü niyetli birer insan olarak göstermesi o dönemi yaşayan insanlara hakaret etmiştir.


Bilindiği gibi darbe 24 Ocak kararlarını hayata geçirilmesi için gerçekleştirildiğini düzenini de buna göre oluşturduklarını bilmemek cahillikle iştigal etmektir. On iki Eylül sabahı grevde olan binlerce işçi, binlerce fabrika tam kapasiteyle iş başı yapmıştır. Işçi, memur ücretleri dondurulmuş, iğneden ipliğe her şeye zam gelmiş, hayat standardı aşağı çekilmiş, IMF’nin bütün direktiflerine uyulmuş, kamufle aracı olarak da devrimcilerin devrim yapacaklarını söylemişlerdi. (Kürdlerin de Kürdistan’ı kuracaklarını söylüyorlardı) “Kadife” postallı darbeciler darbenin birinci gününden itibaren bütün çirkinliklerini, gerçek yüzlerini göstermiş, ülkeyi kan gölüne çevirmiştir. Devrimcileri uysallaştırmak için işkenceleri en üst perdeden yapmış, işkence edilenin ölüp ölmeyeceği işkencecinin umurunda bile olmamıştır. Bu filmde ise işçi grevlerinden, üniversite boykotlarından, şeker kuyruğundan hiç söz edilmediği gibi o günlerin havasını seyirciye vermekte çok uzaktaydı. 12 Eylül’ün üzerimizde silindir gibi geçtiğini, katre katre zulmü yaşarken 12 Eylül’ün üzerinden 27 yıl geçmesine rağmen darbecileri aklayan birkaç tane sarhoş polisin “münferit” denilebilecek işkence yaptığını göstermek Türkiye’de şehit düşmüş Türk devrimcilerine yapılmış en büyük hakaretin adı Eve Dönüş olmuştur.

Filmin birinci yarısı bittiğinde salondaki hava görülmeye değerdi. Çok basit bir dille anlatılan darbe; seyircileri etkilemiş, seyirciler koltuklarında kalkamaz olmuştu. darbenin mağdurları sinema salonunda vakur bir biçimde filmi izlerken darbenin görünen baş mimarı Marmaris’te resim yapmaya devam ediyor.

Filmin sonunda; sadece devrimcilerin ve 12 Eylül’den bir şekilde rahatsız olanların yüreğine su serpmek için birkaç istatistik bilgiler vermek filmi kotarmaya yetmemiştir. Filmin teknik açıdan ele aldığımızda işkenceden sonra dinlenme alanının çok geniş ve rahat, battaniyenin bulunduğu, tutuklunun dilediği zaman gözünü açıp yanındaki tutukluyla konuşabildiğini, adı geçen filmde bunu görünce yönetmenin hafızalarımızla dalga geçmesini içime sindiremedim.


Bu filmde Suçsuz vatandaşı oynayan oyuncunun eşi rolünü oynayan Sibel Kekilli’nin Türkçe’si ise evlere şenlik.!!!


Filmde Mustafa gibi ne etliye ne de sütlüye karışan birinin kahraman olarak seçilmesini anlamış değilim. Film Mustafa için suçsuz kelimesini oldukça fazla kullanmıştır. Bu durumda ne etliye ne de sütlüye karışan Mustafa suçsuz da, sadece düşüncelerini savunan devrimciler mi suçlu? Film, bu olayların içinde yaşayan bir kahramanı seçseydi daha başarılı olurdu diye düşünüyorum. Film12 Eylül’ün 27 yıl sonrasında da devrimcileri suçlu gösterme çabasındadır.

Film neden, niçinleri sorgulamamıştır. Filmde devrimciler macera peşinde koşmaktadır gibi görünmektedir. Sıkıntılar ve yokluklar sergilenmemiştir. Bu anlamda, filmin o çağda yaşamış olayları görmüş insanlara yönelik çekildiğini düşünüyorum. Çünkü, konuştuğum filmi gören yirmili yaşlardaki gençlerimiz filmden hiçbir şey anlamadıklarını dile getirdiler. Bir film bilenler için değil, bilmeyenler için çekilmeliydi.


Filmin hiçbir yerinde Kürd, Kürdistan yoktu sanki olay sadece Türk solu ile birkaç ayyaş polis arasında geçen “münferit” bir olay olarak yansıtması başlı başına Kürd devrimcilerini yok sayma çabası olarak algılamam neden olmuştur.Eh Türk “sosyalistleri” film çevirirse elbetteki Kürdleri unutacaktır.

Ferhat Sağnıç

[Corumlu]

bilgi icin tesekurler dostum

[bager]

Promethus'un yorumlarına genel olarak katılmakla beraber, Ferhat Sağnıç'ın belirttiği bir noktayı ben de eklemek istiyorum.
Filmde 12 Eylül'ün en büyük mağduru Kürtlere yer verilmemiş. 12 Eylül başıyla, sonuyla, sonuçlarıyla cumhuriyet tarihindeki her müdahelede ya da "operasyonda" olduğu gibi en çok ve en sert Kürtleri vurmuştur. Filmde bu atlanmış( eee zaten fazlasını beklemek saflık olur)
Bunun dışında Ferhat Sağnıç'ın yazısı gerçeklikten çok ya da gerçeği ifade etme kaygısından çok, kendisinin de çok fazla acı çektiğini anlatmak amacıyla yazılmış gibi. Ehhh belki de fazla görmemek lazım, belki de fazla görmek lazım. Karar niyete ve bakışa göre değişir.

[promethus]

Alıntı: bager´isimli üyeden Alıntı | Mesajı Göster

İlk önce Çorumlu arkadaşa cevap: Film sinemalarda gösterimde...

Walla bu cevabın çok güzeldi Kardeşim..
Beleşçiliğin bu kadarıda fazla be kardeşim herşeyi internetten indiremessiniz.. iyi bişeyler görmek istiyorsanız birazda feragat edeceksiniz cebinizden..