Ceketi yamalı çocuklar...

cevatnaci · 18-12-2024, 14:01

Ceketi yamalı çocuklar...Yarınlara dâhil hayaller kurasın, Güzel tutku dolu duygu yoğunluklu hayaller. Amaç erişe bilmektir tutkulara daha iyi bir yaşamda. İmrenirsin ceketi yeni olanlara. Bir ayağında ki ayakkabıya bakarsın, birde karşında duranın ayaklarına, Bir of çekersin derin ve içten. Gerçi yoktu tur birbirimizde farkımız. Nadirde olsa rastlardık başka dünya çocuklarına. Kıyaslardık kendimizi farklı olanla. Çocuksu duygularla kıskanır, hayallerimizde kendimizeelbise biçerdik.
siteadi.com - Ceketi yamalı çocuklar... Gönlümüzde yaşadığımız yerin ya toprağına ya ormanına ya da akan suyuna hayrandık. Anılardaki o yıllar dönünce, içten gelen özlemle dolu gözyaşların akar kirpiklerimizde aşağıya doğru. Anılardaki çocukluk yılları geçip giderken, unutup da hatırlamadığımız. Bir türlü aklımıza gelmeyen işimler için kendimize kızarız. Vefa unutmak mıydı, saklambaç oynayıp da beraber anılarını paylaştığın insanları.
Hayat anlık duyguların akla yazılmış hatıratlarımı, döngüsel bir yaşam içinde tekrarlanan günler mi. Aklına silik, silik anılar gelir ya, bahsederken zamane insanlarda ne güzeldin sen fahriye abla dediğin komsuların vardı ya. Bir Ahmet amca vardı ne güzel adamdı, adam gibi adamdı dersin ya. Sonra başka bir anı gelir aklına bırak git adamıydı o dersin ya. İyide olsa kötüde olsa yaşananlar senin yaşam döngünde var olan anılardır.
Sevdalar yaşadık Rüzgar’ın çıkardığı sarkıllar eşliğinde. Kasırga gibi eserdi kalbimizde aşk denilen olgu, Benliğimizde bir sis bulutu gibi kaybolurdu. Sahiplenirdik olur olmaz şeyleri, bilmezdik ki her şeyin bir sahibi var diye.
Severdik çocuksu duygularla güzel olan her şeyi. Bazen nefret ederdik yaşadığımız hayata dair her şeyde . Hayallerimiz okuduğumuz masallardan ve dinlediğimiz hikâyelerin konularıyla sınırlıydı.
Bakınca etrafına gördüğümüz yemyeşil bir doğa, sonsuz mavi denizdi. Yüzmek için dalgasıyla mücadele ettiğimiz deniz, düşlerimizi süsleyen mavi örtünün üzerimize örtüldüğünü sandığımız hayalimizdi. Sorarlardı büyüyünce ne olacaksın diye genelde en çok gördüğümüz, günümüzün çoğunu geçirdiğimiz öğretmen olacağız derdik. Çok nadir doktor, mühendis olacağız yanıtını verirdik.
İnsan anılarında ya çok açı anları hatırlar ya da çok duygulandığı zamanları hatırlar. Çoğu hatırasını siler, tıpkı yılların ömrümüzde sildiği yaşam süresi gibi. Yok, sayılan anılar, yok sayılan insanlar gibi, iz bırakan kötü kâbuslarda hayatın akışı var gibi. Seni korkutan sadece tutkularındır. Beklentin korkuyu yaratır, elde ettiğin toplumdaki yerin. Korumak için savaştığın yerini, koruyacağını sandığın güce bırakırsın. Beklentilerin içinde büyür, umarsın ki görmediğin güç, dokunmadığın el koruyacaktır yaşamını. Mahkûm olursun olmayan güce. Varını yoğun her şeyini verirsin; sana hiçbir zaman yansımayan beklentiler üzerine inşa edersin hayatını. Düşünceni ve emeğini verirsin. Beklersin, beklersin de ulaşa bildiğin sadece emeğinin karşılığıdır. Karşılık bulamayınca ümitlerin daha büyük beklentilere yelken açtırırsın. Sonsuz isteklerin yalancı döngüsünü yaşarsın, düşlerinin en derin karanlığında hayallere yelken acarsın.
Önce ümitler solar sonra hayaller ölür. Bazen düşünürüm çocuk kalsaydık hiç büyümeseydik diye. Büyüyünce insan hayatla mucadele etmek zorunda kalıyor. Düşüncenin yalnızlığı içinde hayat karmaşık bir hal alıyor. Bazen kalabalıklar içinde yalnız kaldığını his ediyorsun. Kasırgalar esiyor ruh dünyamda. Sorguluyorsun ben mi yanlışım, dünya mı yanlış diye. Kurtulmak zor mu karmaşık hayat labirentlerinde. Yok, mu insanı köle yapan düzenin sonu. Baş edemeyince karmaşık duygularımla, Yelken açıyorum içinde çıkamadığım çocukluğuma.
C.N.Noyan

**MDENİZ** · 18-12-2024, 18:56

"İnsan anılarında ya çok açı anları hatırlar ya da çok duygulandığı zamanları hatırlar. Çoğu hatırasını siler, tıpkı yılların ömrümüzde sildiği yaşam süresi gib"

Hayatımızın tamda gerçeği bu değilmi.Paylaşım için TEŞEKKÜR ler.

18-12-2024, 14:01	#1
cevatnaci Dost Üyelik Tarihi: Jul 2012 Mesajlar: 397 Tesekkür: 410 8 mesajina 20 kez tesekkür edildi	Ceketi yamalı çocuklar... Ceketi yamalı çocuklar...Yarınlara dâhil hayaller kurasın, Güzel tutku dolu duygu yoğunluklu hayaller. Amaç erişe bilmektir tutkulara daha iyi bir yaşamda. İmrenirsin ceketi yeni olanlara. Bir ayağında ki ayakkabıya bakarsın, birde karşında duranın ayaklarına, Bir of çekersin derin ve içten. Gerçi yoktu tur birbirimizde farkımız. Nadirde olsa rastlardık başka dünya çocuklarına. Kıyaslardık kendimizi farklı olanla. Çocuksu duygularla kıskanır, hayallerimizde kendimizeelbise biçerdik. siteadi.com - Ceketi yamalı çocuklar... Gönlümüzde yaşadığımız yerin ya toprağına ya ormanına ya da akan suyuna hayrandık. Anılardaki o yıllar dönünce, içten gelen özlemle dolu gözyaşların akar kirpiklerimizde aşağıya doğru. Anılardaki çocukluk yılları geçip giderken, unutup da hatırlamadığımız. Bir türlü aklımıza gelmeyen işimler için kendimize kızarız. Vefa unutmak mıydı, saklambaç oynayıp da beraber anılarını paylaştığın insanları. Hayat anlık duyguların akla yazılmış hatıratlarımı, döngüsel bir yaşam içinde tekrarlanan günler mi. Aklına silik, silik anılar gelir ya, bahsederken zamane insanlarda ne güzeldin sen fahriye abla dediğin komsuların vardı ya. Bir Ahmet amca vardı ne güzel adamdı, adam gibi adamdı dersin ya. Sonra başka bir anı gelir aklına bırak git adamıydı o dersin ya. İyide olsa kötüde olsa yaşananlar senin yaşam döngünde var olan anılardır. Sevdalar yaşadık Rüzgar’ın çıkardığı sarkıllar eşliğinde. Kasırga gibi eserdi kalbimizde aşk denilen olgu, Benliğimizde bir sis bulutu gibi kaybolurdu. Sahiplenirdik olur olmaz şeyleri, bilmezdik ki her şeyin bir sahibi var diye. Severdik çocuksu duygularla güzel olan her şeyi. Bazen nefret ederdik yaşadığımız hayata dair her şeyde . Hayallerimiz okuduğumuz masallardan ve dinlediğimiz hikâyelerin konularıyla sınırlıydı. Bakınca etrafına gördüğümüz yemyeşil bir doğa, sonsuz mavi denizdi. Yüzmek için dalgasıyla mücadele ettiğimiz deniz, düşlerimizi süsleyen mavi örtünün üzerimize örtüldüğünü sandığımız hayalimizdi. Sorarlardı büyüyünce ne olacaksın diye genelde en çok gördüğümüz, günümüzün çoğunu geçirdiğimiz öğretmen olacağız derdik. Çok nadir doktor, mühendis olacağız yanıtını verirdik. İnsan anılarında ya çok açı anları hatırlar ya da çok duygulandığı zamanları hatırlar. Çoğu hatırasını siler, tıpkı yılların ömrümüzde sildiği yaşam süresi gibi. Yok, sayılan anılar, yok sayılan insanlar gibi, iz bırakan kötü kâbuslarda hayatın akışı var gibi. Seni korkutan sadece tutkularındır. Beklentin korkuyu yaratır, elde ettiğin toplumdaki yerin. Korumak için savaştığın yerini, koruyacağını sandığın güce bırakırsın. Beklentilerin içinde büyür, umarsın ki görmediğin güç, dokunmadığın el koruyacaktır yaşamını. Mahkûm olursun olmayan güce. Varını yoğun her şeyini verirsin; sana hiçbir zaman yansımayan beklentiler üzerine inşa edersin hayatını. Düşünceni ve emeğini verirsin. Beklersin, beklersin de ulaşa bildiğin sadece emeğinin karşılığıdır. Karşılık bulamayınca ümitlerin daha büyük beklentilere yelken açtırırsın. Sonsuz isteklerin yalancı döngüsünü yaşarsın, düşlerinin en derin karanlığında hayallere yelken acarsın. Önce ümitler solar sonra hayaller ölür. Bazen düşünürüm çocuk kalsaydık hiç büyümeseydik diye. Büyüyünce insan hayatla mucadele etmek zorunda kalıyor. Düşüncenin yalnızlığı içinde hayat karmaşık bir hal alıyor. Bazen kalabalıklar içinde yalnız kaldığını his ediyorsun. Kasırgalar esiyor ruh dünyamda. Sorguluyorsun ben mi yanlışım, dünya mı yanlış diye. Kurtulmak zor mu karmaşık hayat labirentlerinde. Yok, mu insanı köle yapan düzenin sonu. Baş edemeyince karmaşık duygularımla, Yelken açıyorum içinde çıkamadığım çocukluğuma. C.N.Noyan Benzer Konular Kayahan - Merhaba Çocuklar (1987)... Bizim Çocuklar - Uğrunda Can Veririm... Ölü Çocuklar Cenneti... Yamalı Pantolon...... Share Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter

18-12-2024, 18:56	#2
MDENİZ Co-Admin Üyelik Tarihi: Dec 2009 Bulunduğu Yer: Ankara Mesajlar: 13,331 Tesekkür: 2152 2781 mesajina 56178 kez tesekkür edildi	"İnsan anılarında ya çok açı anları hatırlar ya da çok duygulandığı zamanları hatırlar. Çoğu hatırasını siler, tıpkı yılların ömrümüzde sildiği yaşam süresi gib" Hayatımızın tamda gerçeği bu değilmi.Paylaşım için TEŞEKKÜR ler. Share Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter cevatnaci likes this. __________________ UYARI: Paylaştığım Mp3 ve Albümler tanıtım amaçlı olup , indirenler tarafından 24 saat içerisinde silinmelidir. Aksi bir durumda www.dostunsayfasi.com ve şahsım sorumlu tutulamaz.

Konu Seçenekleri	Bu Konuda Ara
Yazdırılabilir Sümü Göster Sayfayı E-Mail'le gönder	Bu Konuda Ara: Gelişmiş arama yap
Modları Göster
Normal Mod Ağaç Modununa Geç Otomatik Konu Moduna Geç