dost..
 

DOST….
Nedir dostluk kavramı…….??
Eğer oturup saatlerce her şeyden konuştuğun biri varsa, iyi gününde olduğu gibi kötü anında da seninleyse, seninle gülüp seninle ağlıyorsa. Kalbin kadar uzaktaysa ve kalbi kadar uzaktaysan. Gözünü kırpmadan derdine senin gibi çareler üretiyorsa işte O, DOST’tur.
Korkularını, heyecanını, sevincini, üzüntüsünü seninle paylaşıyorsa, seninkilere kulak verip, gönül verip dinliyorsa O, DOST’tur. Çayına çok şeker attığında dahi sırf o çayı sen uzattın diye bir yudum da olsa içiyorsa O, DOST’tur.
Kaç tane vardır hayatında?? 3 bilemedin 5. ve hep seninledir. Belki bedenen değil ama beynen, kalben hep seninledir.
Artık her şeyiniz birdir O’nunla. Kalbiniz birlikte atıyordur, aynı anda nefes alıyorsunuzdur. Aynı anda aynı filmi izleyip, farklı yerlerde de olsanız, birlikte ağlayıp, birlikte gülüyorsunuzdur O’nunla.
Güzel bir günün sonunda “Keşke yanımda olsaydı…” diyorsundur. En sevdiği yemeği yerken “Bu lokma O’nun için” diyorsundur. Çünkü dostundur O. Çünkü vazgeçilmezdir. Çünkü vazgeçmeyeceksindir. Çünkü vazgeçemeyeceksindir. Çünkü O artık sendir ve sen O’sundur.
Düşünceleriniz, kararlarınız farklılık gösterebilir ama O’nun da fikrini alırsın ve en önemlisidir düşüncelerinin arasında O’nun fikri. Birbirinize doğru olanı, mantıklı olanı göstermeye çalışırsınız, her ne kadar diğerinizin burnunun dikine gideceğini bilseniz de. Çünkü DOSTSUNDUR. Radyoda bir çarkı çalar ve aklınıza ilk gelen O’dur, çünkü DOSTSUNDUR.
Bana destek olmaya çalıştığın ve bunu başardığın için…
Bilsen de burnumun dikine gideceğimi; verdiğin tavsiyeler için…
Elimi uzattığımda elini tutabildiğim için…
Ağladığım zaman hiç çekinmeden omzunu uzattığın ve saatlerce beni dinlediğin için…
Göz yaşlarım sel olurken onları sildiğin için…
Ben gerçekleri görmezden gelirken, inatla bana gerçekleri göstermeye çalıştığın için…
Kalp kapılarını bana sonuna kadar açtığın için…
“Dost” kavramını yeniden yarattığımız için…
Dostum olduğun için…
Hepsinden önemlisi sen, SEN olduğun için…
TEŞEKKÜR EDERİM, İYİ Kİ VARSIN DOSTUM…
Evet iyi ki varsın ve yan yana olamasak da kalp kalbeyiz biliyorum, hissediyorum. Varlığını duyumsayabiliyorum her yürek atışımda.
Gözlerim dalınca uzaklara görüyorum gözlerini, yıldızların parıltısında, güneşin doğuşunda, ayın şavkında… Gözlerini her yerde görebiliyorum; ağacın yapraklarında, kuşların kanatlarında, denizin sonsuzluğunda, gökyüzünün maviliğinde… Gözlerin galiba gözlerimde, yüreğin yüreğimde….
Gerçekten sevince, değer verince ve “dostum” deyince uzaklık yitiriyor anlamını…
Aslında uzaktasın, en çok kağıt kalem kadar, en çok bir telefon kadar ve en çok bir kalp atışı kadar uzaktasın…
İYİ Kİ DOSTUMSUN VE İYİ Kİ VARSIN… İşte bunlar sensin, bunlar benim ve bunlar biziz…


ÖZEN

emeğine sağlık dostluk paylaşmaktır paylaşımına sağlık

harika bir yazıydı,paylaştığın için çok teşekkürler ozen.
ah ah bende böyle bir dostluk istirem istirem ama bulamirem:bawling:

sakın yanlış anlaşılmasın nette çok güzel dostlarım var,
(burayı kastetmiyorum)