Heval

[ZiLAN]

... Olmekten degil, anlamsizca yasamaktandi korkumuz !doganin 7 rengini, gok ile yer arasindakileri hakkiyla tanimadan olmek haramdi bize. Biz siir yazanlardik ,yazdigimiz gibi yasayandik. Her atilan adimimizin bir diger misraya uygun olmasinin kaygisini tasidik ve yoktu bundan baska hesabimiz. Ardimizda kalan gunlerden sikayetci degildik,pisman olmadik yaptiklarimizdan- yasamimizdan . Yapamadiklarimizdi bize ax cektiren. Susmasini bildik diye dilsiz degildik biz sozun kutsalligina sadik kalanlardik. Dusurmedik en guzel heceleri ayaklar altina ve ezdirmedik bizi biz yapanlarini, bizi anlatanlarini…Kucumsedik karin tokluguna yasayanlari kafatasinda bagirsaklarini tasiyanlari,ondandir yari acligi sevdik Agziniz kokuyor dediler hic takmadik . Biz bugune sigmayanlardik bir yanimiz tarihin derinliklerinden beslenir bir yanimiz tutunurdu gelecege oyle konusurduk ayni dili konusamazdik cogu insanla ama anlardik tum nefes alanlari ama alasilmazdik… gariptik kimine gore; kimine gore ise yalanci ve hayalci. Yalan degildi agzimizdan dokulenler degisecekti bu dunya, sadece zamanin acimasizligiydi celiskisi. bizim hayallerimizin kahramanlari bizlerdik ve belkide erken gelmistik yeryuzune ? Elimize bakar zamana satasirdik . Dudaklarimizin arasindan cikanlar namusumuzdu onun disindakini kabul etmedik… ondandir bize namussuz dediler hicmi hic aldirmadik. imanliydik biz enel hak diyendik kendinde evreni bulan evrende kendini sevendik ;insanin yaratan aklina,maharetli ellerine ,severek dunyayi sevilecek hale getirecegine inandik. Iste budur bizim imansizligimizin hikayesi !Tanimadik kirilmaz putlari,ezen yasalari,kendin olmayi yasaklayanlari,kelle avcilarini yurek tuccarlarini,ask atesinde kulu gorenleri. Ondandir deli dediler.
siteadi.com - Heval Sevdik ya biz,olmeyiz ya biz ondandir deliyiz.

Biz sucluyduk acilarin katili,cellatlarin celadiydik siirdi silahimiz yuregimizdi atimiz, dort nala firlayandik. Boyle suclanmayi erdem sayardik. Biz boyle suclara sevdaliydik. Gok,gece,dag,agaclar ve golgeleri sahittir cocuklugumuzu gommedik kendi elimizle,oldurmedik icimizdeki beni,ormedik duvarlar etrafimiza ve kazmadik kendi elimizle kendi mezarimizi, nasil suclana bilirdikki !Biz ilk nedeni,ilk yasayi felsefeyle,kimyayla,fizikle sorgulayandik ruhumuzun kesfedilmis ozgur yanlari ile dunyaya bakarndik. Begenmedik bu hale gelen dunyayi katlimiz vacibti bu yuzden. . ama biz yinede kendi dunyasini yaratmanin pesinde kosandik. Bu kosuya katilanlarin arkadasiydik ismini ogrenmeye firsat bulamadiklarimizda dahildi buna. Yanlissa ortaklikla yada hileye yataklikla,acizlikle ve cikarla ormedik iliskilerimizi . Demedik bu bicimi ile kimseye arkadas. Biz kendimmizi bulduumuz,emegimizle,sevgimizle,davamizla,paylasti gimiz kuru tutunle,sirtimizi vererek birbirimize geceyi yorgan yaptigimiz gunlerimizle,kaygisiz cikarsiz bakislarimizla gozbebeklerimizle arkadas olduk. Kiminin hevali kiminin kabusuyduk bu yuzden. Bizi doguran anaya,emegi ile buyuten babaya bagliydik saygiliydik. Ve kendimize saygimizdandi ayriligi basgoz ustu edisimiz . ama anlasilmazdik yinede . Biz gok yuzune kanat acandik,askin atesinde yanandik,atalarimizin atlariyla yol asandik belki bundandi. her zaman helal degildi sutumuz. vatanimizin siniri sevgimizin ulastigi kadardi,atestendi sevgimiz ilmik ilmikti bazen, bazense sicim. Engellenemezdi tel orgulerle mayinli tarlalarla ;duserdi insanlarin peslerine kapilari yuzumuze vursalarda… biz gunesle, biz yagmurla mutefiktik. Ve gelirdik mutlaka. biz geldikmi, biz dokundukmu,biz yagdikmi biz yaktikmi degisirdi hersey. Biz yalancinin yatsi mumu,biz topragin vurgunu,mistik zamanlarin insani biz digerleriydik ne yerdekiler anladi bizi ne goktekiler. Ondandi biz arkada biraktiklarmliza ait olmayanlardik. Sevdigimizle bir vuslati paslasmadan,gozlerine dalamadan,eline dokunamadan ayrilanlardik. Biz ayriliga bile vakit bulamayanlardik. Ondandir kalpsiz dediler. Kulagimiz delikti bu laflara ve aliskin……. bir kulagmizdan girer digerinden cikardi soylenenler. Biz sevda adamlariydik tanimadigimiz ama bildigimiz tum cocuklari severdik,mem dik,zin dik,olumde olsa yarden vazgecmeyendik. Yarim kalmisti askimiz ve buydu bogazimiza dugumlenmis sirimiz. Biz cevabi adimi ile olan seruvenlerin bilinmeyen parcasiydik. Atestendi ozumuz,harabeler,yokluklar,aciiardi sahidimiz. Biz aranip bulunamayan, lakin her insan yureginin sicak olan kenarinda barinandik. Farkliydi goz renklerimiz,isimlerimiz ama birlesirdik heval diye bir sozcukte yikilirdi sinirlar burclar ve insanlarin korkudan kaleleri,yoktu heval olmaktan baska sucumuz yoktu baskada bir derdimiz. incitmedik bir karincayi,neden olmadik bir goz yasina,kandirmadik cocuklari ve sovmedi yureginde sevgi tasiyanlar arkamizdan. Biz hevaldik,deliydik...

Anlatmazdik ama vazgecmezdik ruyalarimizdan. Biz ruyalar ile gercekler arasindaki kopruyduk. Oyle saglamdik,yikilmazdik,anlasilmazdik ve sikayetci olmazdik bundan. Sabahlarin hastasiydik,ilk isikla yikardik yuzumuzu,dokunurduk yasama,kavrulurduk, buzlar altinda bile, tasardik yataklarimizdan. Izimiz kalirdi insanlarin dudaklarinin kenarinda. Yildizla dolu gokyuzuydu yorganimiz,topraktandi yatagimiz,. Kimbiebilir duslerimizi bizim ,kim anlayabilir bizi,koynumuzdaki sirlarimizi, dilimizin ucunda takili kalanlari,telasimizi,korkumuzu,kaygimizi ? Yoktu bildiklerimizden baska yukumuz,paylasmakti gucumuzBiz ugruna olunebilecegi icin sevdik. Yalan yoktu parmaklarimizin ucunda, dokundugumuz gibi yasardik. Biz arkadastik,arkadas kalandik,cogalandik,oldukce dirilernbilinen ama anlasilmayandik. Yoktu bu dunyada sevgiden gayri sermayemiz, biz hevaldik;

heval

[pınar09]

evet bu dünyada sevgimizden başka sermayemiz yok,çok anlamlı bir sunum sağolasın dost.

[bulut]

teşekkürler hewalim ellerine sağlık..... hewalim

[mnoocalan]

imanliydik biz enel hak diyendik kendinde evreni bulan evrende kendini sevendik ;insanin yaratan aklina,maharetli ellerine ,severek dunyayi sevilecek hale getirecegine inandik.

Biz arkadastik,arkadas kalandik,cogalandik,oldukce dirilernbilinen ama anlasilmayandik. Yoktu bu dunyada sevgiden gayri sermayemiz, biz hevaldik;

harikaydın zilan bizi bizden başka kim anlayabilir ki