Kış Umutlarımızı üşütüyordu

ZiLAN · 12-05-2007, 10:00

Kış sevmişti buraları anlaşılan...Mart ayı bitmek üzereydi ama o zemheri,kırıcı soguk göç etmeyi unutmus gibiydi. Evet kış için bu diyardan demir
siteadi.com - Kış Umutlarımızı üşütüyordu almak zamanı çoktan gelmişti ama gitmek bilmiyordu. Kış o devasa cüssesiyle pervasızca sehrin üzerine kurulmuştu,sehirse bir türlü kıştan hoşlanmamıştı
ve hatta kışa kovarcasına bağırıyordu:Kışşşşş... Ama nafile...Kış arlanmaz bir misafir gibiydi,sehrin kovuşlarına aldırmayıp sırtındaki kamburu ve o
koca göbeğiyle şehrin semalarını yemyeşil bir bahçenin çimleri olarak belleyip çimlerin üzerine uzanırcasına şehrin üzerine çöreklenmişti. Yoksa,artık burayı
yurt edinmeyi mi düsünüyordu?Bilinmez ki...

Şehir,kışın güzellikten anlamayacağını anladı;tüm umudunu bu defa kadim iyilik tanrısı Hürmüze bagladı. Hürmüze inandı...Hürmüzün kötülük tanrısı Ahrimani
yenip şehirden kışı kovacağını umdu. Hürmüzün,baharı küçük bir çocuk gibi kucağına alarak geleceğini ve yasamın ılık nefesini şehre bahşedeceğini düşledi. Şehrin
insanları-tutsakları- hep bu ümitle, sabahları uyanır uyanmaz hemencecik pencerelerinin önünde soluğu alıyordu. Perdeyi aralamadan önce titrek bir heyecan
yumağı içlerine yapışıyor ve o heyecanla perdeyi yavasça araliyordular. Sonra o titrek heyecan yerini soğuk bir hüsrana birakiyordu;çünkü beklenen kurtarici
yine gelmemisti,üstelik ondan hiçbir belirti yoktu ortalikta. Kimisi de beklenen kurtariciyi sehrin sevgilisi olan nehrin sularinda ariyordu,ama nehir,sonsuz bir
uykuya dalmıştı;çünkü suları artik coskuyla akmiyordu,Ahrimanin buyruguyla her tarafi buz tutmustu. Iste sehirdeki kimi insanlar da don tutmus nehrin çözülmesini bekleyerek
Hürmüzün yolunu gözlüyordu. Bu sıralar sehrin her yanında acımasız bir uğultu dolaşıyordu. Bu uğultu Ahriman'in elçisi olan hoyrat rüzgarin sesiydi,her yeri
kasıp talan ediyor ve Ahriman'in onursuz galibiyetini küstahça haykiriyordu şehre,ardından kötülük tanrisi Ahrimanin beyaz üniformali askerleri-kar- gökyüzünden pirenalar
gibi hücuma kalkip sehri yagmalamaya basliyordu. Sehrin tutsaklari,bu baskilara karsi yilmiyor ve evlerinin içinde büyükçe atesler yakiyordu. Baharin her gelisiyle
beraber meydanlarda yakilan o büyükçe atesler yakilamamisti bu bahar. Iste o ates bu kez evlerin içinde yakiliyor,evlerin içinde gizli gizli yakilan o atesin asi dumani
açik birakilmis pencereden ayagina mektup baglanmis beyaz bir güvercin gibi uçuyor,belki de bir türlü gelmeyen Hürmüzden yardim dileniyor,sehrin adina imdat çigliklari
atiyordu. O asi duman beyaz bir güvercin gibi gökyüzünde süzülürken ansizin Ahrimanin elçisi hoyrat rüzgarin darbeleriyle silinip öldürülüyordu,Hürmüze yetisemeden...Bu her
evde yakilan esrarengiz ates neydi,neyin nesiydi:donmak üzere olan ümitlerini hayata döndürmek için mi yakilmisti,yoksa Ahrimanin beyaz üniformali askerlerine karsi kazilmis
bir siper miydi?Belki de eski bir gelenegi yasatiyordular;bu defa atalari gibi meydanlarda,senliklerde degil,evlerinin içinde koca atesler yakarak kurtaricilari
olan Hürmüze 'imdat çigligi' atiyordular...

Bugulanmis pencerenin ardinda disardaki kar'a ümitsizce bakan bir çocuk da,bugulanmis cama ' ÊDÎ WERE'* yazarak bahari çagiriyordu. Ama Hürmüz gelmedi,bahari getirmedi,getiremedi.
Ne aci ki, Hürmüz hür'lügü bu defa müjdeleyemedi. Yoksa bu defa tarih tekerrür etmemis miyd! yoksa bu defa Hürmüz Ahriman'a gerçekten yenilmis miyd! Iste sehirde kulaktan kulaga
hürmüzün yenildigi fisildaniyor,salgin bir hastalik gibi bu söylenti her yere yayiliyordu ve bu söylentiye göre Ahriman,Hürmüzü etrafi azgin sularla çevrili metruk bir kaleye
hapsedip egemenligini ilan etmisti. Artik sehrin her yerinde Ahriman'in hükümranligi sezinlenebiliniyordu. Lanetli bir karanlik sehri ablukaya aliyor gibiydi.
Iste bu yüzden sehrin insanlari disarilarda fazlaca kalamiyor, erkenden evlerine,siginaklarina kapaniyorlardi. Eskiden sehrin civil civil dolup tasan sokaklari,caddeleri simdilerde özellikle
geceleri belli bir saatten sonra issizlasiyor,mezar sessizligine bürünüyordu. Issizlasan caddelerde Ahrimanin usaklari olan koyu yesil zirhli araçlar dolaniyordu ve bu zirhli
araçlarin içinde kurbaga derili mutluluk azmanlari yasiyordu...

mnoocalan · 12-05-2007, 10:38

zilanım emeğine sağlık çok dokunaklı bir yazıydı burada hürmüz bahar olarak anlatılmış değilmi canım yoksa ben yazıyı anlamadımmı

ZiLAN · 12-05-2007, 10:47

Alıntı: mnoocalan´isimli üyeden Alıntı | Mesajı Göster

zilanım emeğine sağlık çok dokunaklı bir yazıydı burada hürmüz bahar olarak anlatılmış değilmi canım yoksa ben yazıyı anlamadımmı

Evet can bahar olarak anlatılmış.Gellek Spas..

pınar09 · 14-05-2007, 08:29

yüreğine sağlık dostum.

AYIŞIĞI · 14-05-2007, 08:33

paylaşımına sağlık zilan dost

12-05-2007, 10:00	#1
ZiLAN Onursal Dost Üyelik Tarihi: Feb 2007 Mesajlar: 1,415 Tesekkür: 0 41 mesajina 63 kez tesekkür edildi	Kış Umutlarımızı üşütüyordu Kış sevmişti buraları anlaşılan...Mart ayı bitmek üzereydi ama o zemheri,kırıcı soguk göç etmeyi unutmus gibiydi. Evet kış için bu diyardan demir siteadi.com - Kış Umutlarımızı üşütüyordu almak zamanı çoktan gelmişti ama gitmek bilmiyordu. Kış o devasa cüssesiyle pervasızca sehrin üzerine kurulmuştu,sehirse bir türlü kıştan hoşlanmamıştı ve hatta kışa kovarcasına bağırıyordu:Kışşşşş... Ama nafile...Kış arlanmaz bir misafir gibiydi,sehrin kovuşlarına aldırmayıp sırtındaki kamburu ve o koca göbeğiyle şehrin semalarını yemyeşil bir bahçenin çimleri olarak belleyip çimlerin üzerine uzanırcasına şehrin üzerine çöreklenmişti. Yoksa,artık burayı yurt edinmeyi mi düsünüyordu?Bilinmez ki... Şehir,kışın güzellikten anlamayacağını anladı;tüm umudunu bu defa kadim iyilik tanrısı Hürmüze bagladı. Hürmüze inandı...Hürmüzün kötülük tanrısı Ahrimani yenip şehirden kışı kovacağını umdu. Hürmüzün,baharı küçük bir çocuk gibi kucağına alarak geleceğini ve yasamın ılık nefesini şehre bahşedeceğini düşledi. Şehrin insanları-tutsakları- hep bu ümitle, sabahları uyanır uyanmaz hemencecik pencerelerinin önünde soluğu alıyordu. Perdeyi aralamadan önce titrek bir heyecan yumağı içlerine yapışıyor ve o heyecanla perdeyi yavasça araliyordular. Sonra o titrek heyecan yerini soğuk bir hüsrana birakiyordu;çünkü beklenen kurtarici yine gelmemisti,üstelik ondan hiçbir belirti yoktu ortalikta. Kimisi de beklenen kurtariciyi sehrin sevgilisi olan nehrin sularinda ariyordu,ama nehir,sonsuz bir uykuya dalmıştı;çünkü suları artik coskuyla akmiyordu,Ahrimanin buyruguyla her tarafi buz tutmustu. Iste sehirdeki kimi insanlar da don tutmus nehrin çözülmesini bekleyerek Hürmüzün yolunu gözlüyordu. Bu sıralar sehrin her yanında acımasız bir uğultu dolaşıyordu. Bu uğultu Ahriman'in elçisi olan hoyrat rüzgarin sesiydi,her yeri kasıp talan ediyor ve Ahriman'in onursuz galibiyetini küstahça haykiriyordu şehre,ardından kötülük tanrisi Ahrimanin beyaz üniformali askerleri-kar- gökyüzünden pirenalar gibi hücuma kalkip sehri yagmalamaya basliyordu. Sehrin tutsaklari,bu baskilara karsi yilmiyor ve evlerinin içinde büyükçe atesler yakiyordu. Baharin her gelisiyle beraber meydanlarda yakilan o büyükçe atesler yakilamamisti bu bahar. Iste o ates bu kez evlerin içinde yakiliyor,evlerin içinde gizli gizli yakilan o atesin asi dumani açik birakilmis pencereden ayagina mektup baglanmis beyaz bir güvercin gibi uçuyor,belki de bir türlü gelmeyen Hürmüzden yardim dileniyor,sehrin adina imdat çigliklari atiyordu. O asi duman beyaz bir güvercin gibi gökyüzünde süzülürken ansizin Ahrimanin elçisi hoyrat rüzgarin darbeleriyle silinip öldürülüyordu,Hürmüze yetisemeden...Bu her evde yakilan esrarengiz ates neydi,neyin nesiydi:donmak üzere olan ümitlerini hayata döndürmek için mi yakilmisti,yoksa Ahrimanin beyaz üniformali askerlerine karsi kazilmis bir siper miydi?Belki de eski bir gelenegi yasatiyordular;bu defa atalari gibi meydanlarda,senliklerde degil,evlerinin içinde koca atesler yakarak kurtaricilari olan Hürmüze 'imdat çigligi' atiyordular... Bugulanmis pencerenin ardinda disardaki kar'a ümitsizce bakan bir çocuk da,bugulanmis cama ' ÊDÎ WERE'* yazarak bahari çagiriyordu. Ama Hürmüz gelmedi,bahari getirmedi,getiremedi. Ne aci ki, Hürmüz hür'lügü bu defa müjdeleyemedi. Yoksa bu defa tarih tekerrür etmemis miyd! yoksa bu defa Hürmüz Ahriman'a gerçekten yenilmis miyd! Iste sehirde kulaktan kulaga hürmüzün yenildigi fisildaniyor,salgin bir hastalik gibi bu söylenti her yere yayiliyordu ve bu söylentiye göre Ahriman,Hürmüzü etrafi azgin sularla çevrili metruk bir kaleye hapsedip egemenligini ilan etmisti. Artik sehrin her yerinde Ahriman'in hükümranligi sezinlenebiliniyordu. Lanetli bir karanlik sehri ablukaya aliyor gibiydi. Iste bu yüzden sehrin insanlari disarilarda fazlaca kalamiyor, erkenden evlerine,siginaklarina kapaniyorlardi. Eskiden sehrin civil civil dolup tasan sokaklari,caddeleri simdilerde özellikle geceleri belli bir saatten sonra issizlasiyor,mezar sessizligine bürünüyordu. Issizlasan caddelerde Ahrimanin usaklari olan koyu yesil zirhli araçlar dolaniyordu ve bu zirhli araçlarin içinde kurbaga derili mutluluk azmanlari yasiyordu... Share Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter __________________ Serbest piyasa dostluklar ikilem kıskacında Hüküm sürüyor iktidar Hükümlü olmuşuz Hükmettiğimiz çarkın sahte zarında Her gün, Biraz daha zalimleştiriyor İçimizdeki canavarı Her kuvvet, Biraz daha zalimleştiriyor İçimizdeki şeytanı *DİLİMİN SINIRI DÜNYAMIN SINIRLARIDIR...*

12-05-2007, 10:38	#2
mnoocalan Dost Üyelik Tarihi: Dec 2006 Bulunduğu Yer: ANKARA Yaş: 48 Mesajlar: 4,240 Tesekkür: 87 113 mesajina 198 kez tesekkür edildi	zilanım emeğine sağlık çok dokunaklı bir yazıydı burada hürmüz bahar olarak anlatılmış değilmi canım yoksa ben yazıyı anlamadımmı Share Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter __________________ Kayıp kentin güzel insanı Rüzgar esermi sizin oralarda? Ve Umut türküsü söylenirmi Sevda misali? Yada buradan sesimiz duyulurmu Bir SELAM desek dosta...

12-05-2007, 10:47	#3
ZiLAN Onursal Dost Üyelik Tarihi: Feb 2007 Mesajlar: 1,415 Tesekkür: 0 41 mesajina 63 kez tesekkür edildi	Alıntı: mnoocalan´isimli üyeden Alıntı \| Mesajı Göster zilanım emeğine sağlık çok dokunaklı bir yazıydı burada hürmüz bahar olarak anlatılmış değilmi canım yoksa ben yazıyı anlamadımmı Evet can bahar olarak anlatılmış.Gellek Spas.. Share Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter __________________ Serbest piyasa dostluklar ikilem kıskacında Hüküm sürüyor iktidar Hükümlü olmuşuz Hükmettiğimiz çarkın sahte zarında Her gün, Biraz daha zalimleştiriyor İçimizdeki canavarı Her kuvvet, Biraz daha zalimleştiriyor İçimizdeki şeytanı *DİLİMİN SINIRI DÜNYAMIN SINIRLARIDIR...*

14-05-2007, 08:29	#4
pınar09 Dost Üyelik Tarihi: Jan 2007 Yaş: 37 Mesajlar: 3,610 Tesekkür: 201 173 mesajina 805 kez tesekkür edildi	yüreğine sağlık dostum. Share Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter

14-05-2007, 08:33	#5
AYIŞIĞI Onursal Dost Üyelik Tarihi: Oct 2006 Bulunduğu Yer: ANTALYA Mesajlar: 1,727 Tesekkür: 5 38 mesajina 47 kez tesekkür edildi	paylaşımına sağlık zilan dost Share Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter __________________ "YAŞAMAK DİRENMEKTİR YANGIN YÜREKLİM" [email protected] hoşça kal kırık sazım, sevdamın yaralı türküsü hoşçakal sazımdaki hüznü içimdeki sızıyı boynu bükük karanfilimi ve yüreğimin yangınını bırakıp rüzgarlara sırılsıklam yalnızlığımı alıp yanıma gidiyorum hoşça kal bağrımın ateşi, kalbimin ahı, mühür gözlü yar hoşçakal