amatörlük bir çalışma
siteadi.com - damsız gece
damsız gece

Hepimize : O kadar içtik nere gitti.

İkisine : Sen ne ilk sevendin nede ilk ayrılan.

Kendime :Aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer
aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun
etme........

Diğeri : İçimizin gülen yüzü

Yazarlar bir roman yazarken ilkin bulunucak ortamın cağrafyanın temasını çıkarraılar genelde
baraka evlerden merdivenlerinden kekik kokusundan yol alırlar.
sonra bir karakterin kulağından tutup konuya başlar.
sonra akar gider.

Bizim hikayemiz sadece bir gün batımlığı olduğu için kelebek ömrü kadar
yaşananlar sadece anlatılabilecek kadardır.

Biz dört kişiydik
biri maciran(maciran imranlılnın diyer adıdır. zamanında macir göçmenler göçtüğü için imranlıya bizimkiler maciran demişler.)
ümit

biri meyman (misafir ) selami

biri seçkin (namı yok sadece ad soyad ilişkişi)

biri ben sivaslı1971

maltepeyi bilirisniz yada bilenler bilir.
polis karakolunun ordan beş çeşmelere inen bir yol vardır
belki 24 saat insanlar orda yol alır kimse kimsenin nereye gittiğini bilmez.
sadece bir birini bilenler bilir.
ümitle bizim evde buluşmştuk. sonra trene binmiş maltepede bizden önce gelen seçkinle yan yana gelecektik
nitekimde öyle oldu.
yazın sıcağının bize kattığı bir yorgunluk vardı.
selamiyi bekliyecektik buluşma noktamızda
noktanın adı lara denen bir mekandı (selamiye göre mağraydı)
kapısında kocaman bir mühür belediyenin
sınırsız kapalıdır diye yazıyordu.
apalayıp kalmıştık
biraz gerisinde yol kafe vardı en azından orda yanyana gelebilirdik
ama oda ne olsun yol kafe yerinde yok tamirat yapılan bir kafe dedik bu kadarıda olmaz
aslında yol kafe yerinde duruyor ama biz oranın az yabancısı olduğumuz için kafamızı kaldırıp yan tarafa bakmamıştık.
bir köşeye sıvıştık
üstünde kzızlyıldız olan bir masaya oturduk karşı bahcede
yol kafenin işaretiydi.
selami geldi oturdu ve kalktık

mekan zorluğundan dolayı kendimizi
o sıcaklıkta vagon pup evine bıraktık
birer bira söyledik
mekanın gafletimi olsa
yoksa bizim coğrafik yapımızdanmı kaynaklanır orası bilinir
sanat müziği çalıyordu.
ve bu bizi aşıyordu.
mekanı terk etme gereksinimi doğdu öylede oldu.

hem içip hem dertleşik hayata küfür edecektik bir yamaçtan
ama türk sanat müziği bizim dilimiz bağlamıştı

bir fikir oluştu
düşler sokağı türkü evi

içim bir hoş oldu ( eşimle oraya çok eskiden gitmiştik flört dönemiydi zanedersem )

ama damsız girebilirmiyiz giremezmiyiz espirileri havada uçuşurken
kapısına gelmiştik
kapıdaki bize sesleniyordu abi ne damı
buyrun geçin

kapıdan içeri girereken duvarda asılı bir poster ümit bramızın dikkatini çekiyor

ve ona doğru ilerleyip bir sitem ediyor
günlerden cuma olmadığı için biz salı günüyü ordaydık
ama o posterdeki salı günü programda olsaydı
belki hepimiz cennete gidecektik.
cigeramı söylüyen kişinin posteriydi
ve aslında bizi o gün orda toplanmamızı sağlıyan bir dayanaktı.
ama kaderin cilvesi
gün cuma deyildi.
ve çarşambaya 3 saat kalmıştı.

içeri girdik damsızız ya
hadi bakalım en dibe
genelde damsızlar damlıların olduğu bir ortamda
namussuz olarak gözükürler.
sorun çıkarmaya elverişli tip olarak adlandırılır.
kavalye olarak bir damla gelmişsen
ki demekki kavalyeler namus darağacından ürüyorlardı.
düşündümki
damsız girilmiyen bir yere
damsıs girmişsin
damla çıkılır mantığı oluşmuştu beynimde

ama bizim damla mamla işimiz yoktu
biz gamlardan dolayı gelmiştik.

gösterilen yere oturduk

çeşit çeşit ucuz sıgaralarla ve telefonlarla
ilkin masayı donattık.
sonra biralarımız geldi.

ilk fısıltılar
hoş sohbetler aile muuhabetleri

seçkin yarım pantolon süpermen imzalı bir tişörtle
ve elinde okul belgelerini oluşturan bir klasörle ve
sıgara tabakasıyla en ilginç yanımızdı.
selami bıyıkları ve saçlarının ahenkinde
hayatın en uç kıyısında sessizliğini koruyordu.
ümit en uzaktan gelenimiz.
her zaman traşlı
benden bahsetmeye gerek varmı bilmem ama
her zmaanki gibi kirli sakallı dünyasız bir tip

usul usul biralar gidip geliyordu.

konuşulacak dertler vardı sırada

bin cefalar etsen almam üstümeeeeeeeeee
dın dını dın dın
gayet güzel geldi dillerin dostum.

diye akıyordu
solist ve eşliği

ilkin ümit döküldü biraz
yaşadığı olayları anlatıyordu
nişanlılığı bitmiş üzüntüsü vardı

kendine giyidiriyor karşı tarafa giydiriyor
sonrada
haklılığının kanıtı olan ifadeleri paylaşıyordu

içimden yılmaz erdoğanın bir şiiri beliriyordu
Benim sevmeye engel evcil acılarım vardı
Ben yağmur ağladım bir şehre yağdı
Ben şehre ağladım bir yağmur yağdı
Ben bir ağladım şehre yağmur yağdı
Ben yağmur ağladım


gerçi içimden ne anlatsa
zaten o haklıydı diye geçiyordu

nasihatlar uçuşuyordu tavanlara kadar

olsun
ne sen ilk sevdin nede sen ilk ayrıldın
hayat tecrübelerle doluydu.

arada bir selamida konuşmaya katılıp
kendi sorunlarından bahsetmek istiyordu ama susuyordu.

oda ilk sevip ilk ayrılan biri gibi görüyordu kendini

onun için aklımda oluşan bir şiir oluşmamaıştı.

seçkin içimizn gülen yüzü ya
ona dedim
senin derdin yokmu bram
ne dese beyenirsiniz

bir derdim var bin dermana değişmem

solist

bedenim hükümdar benliğim esir
ehlibeyti sevdim saydılar kusur
kimi korkak dedi kimi de cesur
kurt ile kuzuyu yaydım yayalı

ben beyin bu ya
hemen halay konusuna gittii

ben haklıydım
çünkü koyun ile çoban köpeğini yaymamıştım
kurt kuz misali aynı ovaya koymuştum.
ama kirliydim.

gerçi yanımdaki üç kişide bu tartışmayı bilip bana azda olsa tepki gösteriyorlardı
yani ordada kirliydim
ama
hakaret etmiyorlardı bana
abi yanlış düşünüyorsun diyorlardı.
olabilir
amaç ayrı düşünüp aynı ortamda olmaktaydı
lazım olanda buydu.

türküler akıp gidiyordu
insan anlatıkça rahatlıyordu
ve uzaklaşıyordu
geçmişinden

olması gereknde buydu benim için zaten.

ama benim aşk işleriyle işim yoktu.

bazen onları eleştirince

abi sen evlisin senin çocuğunda var

tamam var

ama ben neler yaşadım anlatsam
ki hiçbirinin
sözünü balla kesemedim
çünkü evde unutmuştum.
içimden dışımdan
mevlananı ilahi aşına söylediği

Aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer
aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun
etme........

dizeleri geçiyordu.

içimden teselliler vermek geçiyordu

solist söylerken
kipriğin kaşına değdiği zaman
vay beni beni
dını dını dın

gerçi kimin ne söyledği ne söylediği bizden geçmişti

o kadar içiyorduk kardeşim peki bunlar nere gidiyordu.

o anlatıyor veyahut onlar anlatıyor

ben onlara bakın
şimdi bu masada biz haklıyız
ama dünyanın her hangi bir yerinde
sizin haksızlıklarınız anlatılıyor.
aşk böyle bir şeydi

gerçi damsız bir yer girmişiz
ki kapdaki bile farkında biz namususz değiliz içeri almış abi biz adamı tipinden anlarız demiş

selami dostumuz pek konuşmuyordu
ümit
haklılığının fotoğrafını yakalamış zaten
seçkinbir dert ona yeter
gerçi ne olduğnuda hiç birimiz anlamamaıştı.

biz maltepenin o aşağı doğru akan( mal ile tepe yan yana gelincemi maltepe olmuş orasını bilmem )
insanların yanında yanımda bulunanlar hiç bir bayana kötü gözle bakıp seğirmemişlerdi gözlerini bile

o yüzden insan güzellikleri mevcuttu
zaten damsızıdıkta
neyse

herkez beyenmiştir aslı kendini
birde beyenmezler gülün rengini

diye yakın köylü ozan bir ablamın dizesi beynimde uçuyordu
beyenmezler be kardeşim beyenmezler.
biralar gelip gidiyor
gece akıyor.
ve bir anafikir oluşyordu

insan açıldıkça anlattıkça dertlerini
yeni yelkenler açabiliyordu
aley alev yanan
bir gecenin ay ışığnda

adam gibi içtik adam gibi dertleştik (herkeze hakkınıda deverederek )
adam gibi
damsız çıktık

SİVASLI1971