KUM

Sen kum nedir bilmezsin
Deniz gormedin ki.
Yum gozlerini zamani dusun,
Deniz bir gozunde
Kum bir gozundedir.

Sen tas nedir bilmezsin
Daga cikmadin ki.
Yuru ufuklara dogru,
Dag bir ayaginda
Tas bir ayagindadir.

Sen kul nedir bilmezsin
Ates yakmadin ki,
Uzat ellerini gokyuzune,
Ates bir elinde
Kul bir elindedir.

Sen kan nedir bilmezsin
Olmedin, oldurmedin ki.
Yat topraga boylu boyunca,
Olum bir yaninda
Kan bir yanindadir.

Sen ask nedir bilmezsin
Beni sevmedin ki.
Agla, aglayabildigin kadar,
Butun guzellikler sende
Ask bendedir.

Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Kapanır yatağına çaresizliğine ağlarsın
Onun unutamadığın hayali
Sigaradan derin bir nefes çekmişcesine dolar içine
Sevmek neymiş birgün anlarsın


Birgün anlarsın aslında herşeyin boş olduğunu
Şerefin, faziletin, iyiliğin, güzelliğin
Gün gelirde sesini bir kerecik duymak için
Vurursun başını soğuk taş duvarlara
Büyür gitgide incinmişliğin, kırılmışlığın
Duyarsın
Ta derinden acısını çaresiz kalmışlığın
Sevmek neymiş birgün anlarsın


Birgün anlarsın ne işe yaradığını ellerinin
Niçin yaratıldığını
Bu igrenç dünyaya neden geldiğini
Uzun uzun seyredersinde aynalarda güzelliğini
Boşuna geçip giden yıllarına yanarsın
Dolar gözlerin için burkulur
Sevmek neymiş birgün anlarsın


Birgün anlarsın sevilen dudakların
Sevilen gözlerin erişilmezliğini
O hiç beklenmeyen saat geldi mi
Düşer saçların önüne ama bembeyaz
Uzanır gökyüzüne ellerin
Ama çaresiz, ama yorgun, ama bitkin
Bir zaman geçmiş günlerin uykusuna dalarsın
Sonra dizilir birbiri ardınca gerçekler acı
Sevmek neymiş birgün anlarsın


Birgün anlarsın hayal kurmayı
Beklemeyi
Ümit etmeyi
Bir kirli gömlek gibi çıkarıp atasın gelir
Bütün vücudunu saran o korkunç geceyi
Lanet edersin yaşadığına
Maziden ne kalmışsa yırtar atarsın
O zaman bir çiçek büyür kabrimde kendiliğinden

SENİ SEVDİĞİMİ BİRGÜN ANLARSIN

BENI UNUTMA


Bir gun gelirde unuturmus insan
En sevdigi hatiralari bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurdugu zaman
Beni unutma
Cunku ben her gece o saatlerde
Seni yasar ve seni dusunurum
Hayal icinde perisan yururum
Sen de karanligin sustugu yerde
Beni unutma
O saatlerde serpilir gulusun
Bir avuc su gibi icime, ey yar
Senin de basinda o cilgin ruzgar
Deli deli esiverirse bir gun
Beni unutma
Ben ayagimda carik, elimde asa
Senin icin su yollara dusmusum
Senelerce sonra sana donusum
Bir mahser gunune de raslasa
Beni unutma
Hala duruyorsa yesil elbisen
Onbir gun benim icin giy
Saksidaki penbe karanfilde cig
Ve bahcende yorgun bir kus gorursen
Beni unutma
Buyuk acilara tutustugum gun
Cok uzaklarda da olsan yine gel
Bu olurcesine sevdigine gel
Ne olur Tanriya kavustugum gun
Beni unutma

BENIM KORKUM OLUM DEGIL

Gecen gun senin yaninda aklima olumum geldi
Sensizlik bir mizrak gibi saplandi kalbime
O son ani hatirladim, o seni koyup gidisimi
Ilk defa bu kadar uzuldum dunyaya geldigime

Olum! kacinilmaz sonuc o soguk kelime
Bir gun ucuz bir fahise gibi koynuma girecek
Yuzumde gezinecek pis ve igrenc elleri
Korkudan buyumus gozlerimde hayaller can verecek

Biliyorum uzuleceksin, ama bir gercek
Bir yerde sevismek gibi, bir yerde yasamak kadar
Ne hazin sicakligimizin bizi terketmesi
Ve yuzuze birbiri ardinca kapanan kapilar

Ergec uzanir bir el son kampanyayi calar
Anlariz kacinilmaz anin geldigini
Sehre bir bomba dusmus gibi aynalar, camlar kirilir
Insan arar da bir turlu bulamaz guzelligini.

Kimse benim kadar bilemez olumun rezilligini
Seni koyup gitmenin huznunu ben anlarim
Cunku ben sende bildum kendimi, sende sevdim
Senin yaninda seninle degerlendi zamanlarim

Ne aci gun kadehlerin bos kalmasi, sarkilarin yarim
Mevsimlerin birbiri ardinca bir anda bitivermesi
Ansizin tiprakla dolmasi gozlerimizin
Kanimiza o cirkin boceklerin girmesi

Kim bilir olum belki de bir cilenin sona ermesi
Belki guzeldir, su sefil dunyaya bos gozle bakmak
Ne care ki sen varsin, o dunyada sen varsin
Benim korkum olum degil, seni yalniz birakmak.

UNUTAMIYORUM

Unut demek kolay gel bana sor bir de
Unutamiyorum iste unutamiyorum
Bir sey var suramda beni kahreden
Suramda tam yuregimin ustunde
Cakili duran bir sey var
Elimde degil sokup atamiyorum

Dalip dalip gidiyor gozlerim derinlere
Kimi gorsem biraz sana benziyor
Seni hatirlatiyor su bulut su gokyuzu
Su kayalari doven deniz
Su huzunlu melodi su napoliten sarki
Bir zamanlar beraber dinledigimiz

Boyuna seni dusunuyorum durmadan usanmadan
Simdi diyorum o ne yapiyor acaba
O guzelim gozleri kime bakiyor
O canim elleri nerde
Oysa gunler o gunler degil
Aksamlar o aksamlar degil

Ve kalan simdi sadece ozlemin gecelerde
Durup durup seni buyutuyorum icimde
Seninle acilar buyutuyorum
Yeni yeni kederler buyutuyorum dayanilmaz
Kirli sular yuruyor iliklerime
Bir zehir karisiyor kanima anliyor musun

Bir daha gorsem seni diyorum bir daha gorsem
Bir gun olsun bir dakika olsun
Unut demek kolay, gel bana sor bir de
Hatirladikca gozyaslarimi tutamiyorum
Dilimin ucunda sen
Basimin icinde sen

Kader misin, ecel misin nesin sen
Unutamiyorum iste unutamiyorum

Insan bir acmaza dusmeye gorsun
Baslamasin bir cokuntu yurekte
Olumdur o yerde dusundugun
Sevilmek de bostur artik sevmek de

Gun ortasi karanlik diz boyudur
Acidir hep gecmisten ne kalmissa
Yasamak! O yanitsiz bir sorudur
Huzur bitmis, hayaller dagilmissa

Nefes almak yitirir anlamini
Bogazina dizilirken lokmalar
Bir caresizlik sarar dort yanini
Sesler uzaklasir, soner lambalar

Isyanin yuregine sigmaz olur
Hep kader gelmisse sevinc yerine
Olumun kara golgesini bulur
Simdi bakanlar yorgun gozlerine

Bir bozgun baslamistir ki amansiz
Dusmustur kalelerin birer birer
Bak! Savascilarin yatiyor cansiz
Onlar ki hep sevdiler, hep verdiler

Yitirdin neyin varsa, anla artik
Tek basina kalan sensin ortada
Duslerin toz duman, umutlar kirik
Dun anlamsiz, yarinlar paramparca

Yapayalnizsin koca bir evrende
Uzakta, taparcasina sevdigin
Gelmiyecek, ne kadar gel desen de
Ondan boyle bir yangin yeri icin

Ondan boyle yikilan bir dunyanin
Altinda bak tek basina kalmisin
Uzaginda ozledinin bir anin
Cokmusun, devrilmisin, yikilmissin

Sarmis kollarini boynuna olum
Ne yapsan bos, kurtulamazsin artik
De ki:-- Hep yalanmis, bitiyor oykum--
Bak! Can kusun havalarda ciglik ciglik...

emeğine sağlık rebel hepsi birbirinden güzel

__________________

Kayıp kentin güzel insanı
Rüzgar esermi sizin oralarda?
Ve
Umut türküsü söylenirmi
Sevda misali?
Yada buradan sesimiz duyulurmu
Bir SELAM desek dosta...

evet bencede ilk 3 şiiri okudum diğerlerini de okuyacam işim bitince,emeğine sağlık dostum.

__________________
Ben bir ırmağım, dağlardan coşarım
Akma deme bana, ben akarak yaşarım

Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?

Güneş çoktan doğdu.
Uyanmış olmalısın.
Saçlarını tararken beni hatırladın, değil mi?
Öyleyse ayrılmadık.
Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz.

Zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum.
Önce beklemekten.
Ömür boyunca ya bekliyor ya bekletiyor insan.
İkisi de kötü, ikisi de hazin tarafı yaşantımızın.

Bir çocuğun önce doğmasını bekliyorlar,
Sonra yürümesini, konuşmasını, büyümesini...
Zaman ilerliyor, bu defa para kazanmasını,
Kanunlara saygı göstermesini,
İnsanları sevmesini, aldanmasını, aldatmasını bekliyorlar.

Ve sonra ölümü bekleniyor insanoğlunun.
Ya o? Ya o?
İnsanlardan dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat,
Çocuklarından saygı ve bir parça huzur bekliyor,
Saadet bekliyor yaşamaktan.

Zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artık.
Aradıklarının çoğunu bulamamış,
Beklediklerinin çoğu gelmemiş bir insan olarak
Göçüp gidiyor bu dünyadan.

İşte yaşamak maceramız bu.
Yaşarken beklemek, beklerken yaşamak
Ve yaşayıp beklerken ölmek!

Özleme bir diyeceğim yok.
O kömür kırıntıları arasında parlayan bir cam parçası.
O nefes alışı sevgimizin, kavuşmalarımızın anlamı.
O tek güzel yönü bekleyişlerimizin.

İnsanlığımız özleyişlerimizle alımlı,
Yaşantımız özlemlerle güzel.
Özlemin buruk bir tadı var, hele seni özlemenin.
Bir kokusu var bütün çiçeklere değişmem.
Bir ışığı var, bir rengi var seni özlemenin, anlatılmaz.

Verdiğin bütün acılara dayanıyorsam;
Seni özlediğim içindir.
Beklemenin korkunç zehri öldürmüyorsa beni;
Seni özlediğim içindir.
Yaşıyorsam; içimde umut varsa,
Yine seni özlediğim içindir.

Seni bunca özlemesem; bunca sevemezdim ki!

ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN