Aşk ve Yurtsuzluk...

pınar09 · 07-05-2007, 12:17

Usul usul azalıyordu sevgisi,kalbi soğuyordu..
siteadi.com - Aşk ve Yurtsuzluk... Aynı masada,yan yana oturuyorduk,ellerinden tutuyordum...
Akıntıya kapılmış bir çiçek gibi,
bilmediğim,bilmediği uzaklara doğru gidiyordu..
Öyle çok acı çekiyordu ki sevgisinin azalmasından
Seni artık özlemiyorum,eskisi gibi içimi acıtmıyorsun,bu
benim için ne büyük acı biliyor musun,derken sesi titriyordu..

Dalından kopmuş bir çiçek gibi unutulmuş denizinde,
usul usul sürükleniyordu..Sevgimiz yurtsuz kalmıştı şimdi..
can çekişen bir hastayı ölümüne hazırlar gibi,
nefesimi tutmuş saçını okşuyordum durmadan...
Sevgisi,yaralanmış çocukluğumuzu ve dünyayı değiştirmeye yetmemişti..
hayal kanatları yanmış sevgisini öksüz kalan sevgime
kattım.Sevgisi biterken gözlerime son bir kere baktım.
İnanmıştı çektiğim ızdıraba..

Son anda sarıldı bana:
hadi sen benimle gel birlikte karışalım kayboluşa, dedi
Yapamam dedim,istesem de yapamam.Bu sevginin
ömrünü beklemeliyim...
Bu sevginin beni götürdüğü yere kadar gitmeliyim..
İçimde sırrın,kimseye benzemezliğin sızısı,yarım
kalan yolculuğun aşk yüzlü çocuğu var...
Sevgisi soğurken son tesellisi,son ksıkançlığı,son umudu bu olmuştu...
Cezmi ERSÖZ

07-05-2007, 12:17	#1
pınar09 Dost Üyelik Tarihi: Jan 2007 Yaş: 37 Mesajlar: 3,610 Tesekkür: 201 173 mesajina 805 kez tesekkür edildi	Aşk ve Yurtsuzluk... Usul usul azalıyordu sevgisi,kalbi soğuyordu.. siteadi.com - Aşk ve Yurtsuzluk... Aynı masada,yan yana oturuyorduk,ellerinden tutuyordum... Akıntıya kapılmış bir çiçek gibi, bilmediğim,bilmediği uzaklara doğru gidiyordu.. Öyle çok acı çekiyordu ki sevgisinin azalmasından Seni artık özlemiyorum,eskisi gibi içimi acıtmıyorsun,bu benim için ne büyük acı biliyor musun,derken sesi titriyordu.. Dalından kopmuş bir çiçek gibi unutulmuş denizinde, usul usul sürükleniyordu..Sevgimiz yurtsuz kalmıştı şimdi.. can çekişen bir hastayı ölümüne hazırlar gibi, nefesimi tutmuş saçını okşuyordum durmadan... Sevgisi,yaralanmış çocukluğumuzu ve dünyayı değiştirmeye yetmemişti.. hayal kanatları yanmış sevgisini öksüz kalan sevgime kattım.Sevgisi biterken gözlerime son bir kere baktım. İnanmıştı çektiğim ızdıraba.. Son anda sarıldı bana: hadi sen benimle gel birlikte karışalım kayboluşa, dedi Yapamam dedim,istesem de yapamam.Bu sevginin ömrünü beklemeliyim... Bu sevginin beni götürdüğü yere kadar gitmeliyim.. İçimde sırrın,kimseye benzemezliğin sızısı,yarım kalan yolculuğun aşk yüzlü çocuğu var... Sevgisi soğurken son tesellisi,son ksıkançlığı,son umudu bu olmuştu... Cezmi ERSÖZ Share Share this post on Digg Del.icio.us Technorati Twitter